Του Γιώργου Νούτσου
Διάφορα φιλοσαμαρικά blogs προσπαθούν με ιαχές στήριξης, να αποτρέψουν την αμφισβήτηση Σαμαρά στη ΝΔ! «Η κυριαρχία του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία του κόμματος δεν αμφισβητείται», λένε…
Για να συμπληρώσουν πιο κάτω… «Ο Αντώνης Σαμαράς παραμένει ισχυρός στο «γαλάζιο» εσωκομματικό πεδίο»… «Tο πρωθυπουργικό ιμπέριουμ δεν αμφισβητείται εκ των έσω» … «Oυδείς μπορεί και είναι σε θέση να αμφισβητήσει τον Αντώνη Σαμαρά»!
Βέβαια, και μόνο η μονότονη επανάληψη του ίδιου μοτίβου σε παραλλαγές, δείχνει μια απίστευτη αγωνία! Και επιβεβαιώνει μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια… Ο Αντώνης Σαμαράς ήδη αμφισβητείται…!
Λανθάνουν όσοι πιστεύουν, πως η αμφισβήτηση πρέπει να κραυγάζεται. Η αμφισβήτηση βιώνεται… Τόσο από αυτόν που αμφισβητεί και προφανώς έχει πάμπολλους λόγους για να το κάνει, όσο κι από αυτόν που αμφισβητείται! Η εξωτερίκευση όμως είναι κάτι διαφορετικό και μπορεί πολλές φορές να μην αποτολμάται…
Είναι όπως καλά γίνεται αντιληπτό, ένα παιχνίδι σχεδιασμών και συμφερόντων. Οι μεν να προβάλλουν τον αδιαφιλονίκητο ηγέτη, εν γνώσει τους πως αμφισβητείται… Οι δε, να περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να αποτινάξουν από πάνω τους, σε χρόνο και με τρόπο που θα επιλέξουν, το «φορτίο» Σαμαρά!
Όλα τα παραπάνω λεπτεπίλεπτα και ταχυδακτυλουργικά κολπάκια, αφορούν, όπως είναι λογικό, τον μικρόκοσμο του κόμματος της ΝΔ! Τους κομματικούς και κοινοβουλευτικούς κανθαρίσκους, τις ενθεν κακείθεν παρεούλες, τους εκκολαπτόμενους κομματικούς νεοσσούς και τις από τα σπλάχνα της παράταξης προερχόμενες και πολλές αμαρτίες φέρουσες, παλιοκομματικές καραβάνες!
Πρωτίστως όμως, δεν αφορούν την κοινωνία, η οποία ρημαγμένη καθώς είναι, φοβισμένη κι ανήμπορη, εξαθλιωμένη και καθημερινώς βιαζόμενη, έχει ήδη βγάλει την ετυμηγορία της. Το ότι δεν φωνασκεί, δεν υποδηλώνει αναποφασιστικότητα ή δισταγμό. Υποδηλώνει ίσως αγωνία και φόβο. Υποδηλώνει ταραχή αλλά και υποβόσκουσα οργή. Πρυτανεύει προφανώς στην κρίση του κόσμου, η ουσιαστική αμφισβήτηση, που με τρόπο δημοκρατικό σε πρώτη ευκαιρία θα εκφραστεί στην κάλπη κι όχι η ανέξοδη κι αδιέξοδη ρητορική ή οι άσφαιρες και δόλια κακοποιημένες, όπως αποδείχτηκε, λαικές εξεγέρσεις και κινητοποιήσεις!
Όσο για τους φερέλπιδες ή και απέλπιδες «δελφίνους», αυτοί, πιστοί στη γραμμή των κλασσικών κομματικών μεθοδεύσεων, αμφισβητούν μεν, αναμένουν δε την πιο πρόσφορη στιγμή για να χτυπήσουν! Και είναι λογικό… Γιατί το διακύβευμα για την μετά Σαμαρά εποχή, δεν είναι αυτός καθ αυτός ο Σαμαράς, αλλά κύρια οι παράτρεχάμενοί του, οι ευνοούμενοί του, οι συνεργάτες του, οι κόλακες του, όλοι εκείνοι που κάποια στιγμή πίστεψαν σ΄αυτόν, προσκολλήθηκαν κοντά του, ανέμεναν την εύνοιά του, παρέμειναν πιστοί από φόβο, υπολογισμό ή δειλία και δεν ακολούθησαν – μέχρι τη στιγμή αυτή τουλάχιστον – την περπατησιά κάποιου άλλου!!!
Όμως οι συνθήκες αλλάζουν. Και μαζί τους μεταλλάσσονται κι οι άξονες της αντίδρασης μας. Αν σήμερα όλοι οι παραπάνω σιωπούν, δεν σημαίνει πως δεν αμφισβητούν. Δεν σημαίνει πως δεν στήνουν ήδη τα δικά τους καπετανάτα. Πως δεν αναζητούν αφορμές για διαφοροποίηση και κομματικό διχασμό. Κι είναι στιγμές που κι εγώ απόλυτα τους δικαιώνω καθότι στη σημερινή ΝΔ αναζητούνται πολλά από όσα κάποια στιγμή, από την παιδική μας κιόλας ηλικία μας έφεραν κοντά της…!
Τι το «δεξιό» εκφράζει η σημερινή ΝΔ; Τι το πατριωτικό; Τι το κοινωνικά ευαίσθητο; Πόσο κοντά στις αρχές του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού κινείται και πόσο έχει αποκλίνει από τον κοινωνισμό στην πολιτική της; Πόσο υπεραμύνεται την καθαρότητα των μεταπολιτευτικών της προταγμάτων την ώρα και καθιστά το εξίσου ρημαγμένο και ένοχο ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, ισότιμο συνομιλητή και συνδιαχειριστή των εθνικών μας πραγμάτων, δίνοντας, στην πράξη άλλοθι, σε πολιτικές που κάποτε αποτελούσαν πεδίο γενικευμένων συρράξεων στην ελληνική πολιτική σκηνή..!
Αμφισβητείται λοιπόν… Και λογικά αμφισβητείται! Κι αν ευκαιριακά η αμφισβήτηση δεν εκφράζεται, μάλλον πιότερο θα έπρεπε να τους ανησυχεί! Η νέα Νέα Δημοκρατία, η νέα Νέα Ελλάδα ή όπως αλλιώς αύριο θα αποκαλείται η εκ του μηδενός πηγάζουσα και ορθοποδούσα Νέα Κεντροδεξιά παράταξη, οφείλει αν χρήσιμη θέλει να φανεί στον τόπο, να αποτινάξει πλείστα όσα από το παρελθόν της! Ένα από αυτά και το ξεπερασμένο, γεμάτο ιδεοληψίες, κουρασμένο και γηρασμένο πολιτικό προσωπικό της…! Το αναμενόμενο από την κοινωνία Νέο, οφείλει να κραυγάζει και να αποδεικνύει κάθε στιγμή την φρεσκάδα του, την φιλοπατρία του, την τόλμη του, την κοινωνική του ευαισθησία, προτάσσοντας την αξιοπρέπεια, την αξιοσύνη και την ηθική σε στιβαρούς πυλώνες των πολιτικών του… Στοιχεία, που δυστυχώς ο πανταχόθεν αμφισβητούμενος πλέον Σαμαράς, επ ουδενί διαθέτει…!!!
