Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω,
Άνοιξη γιέ που αγάπαγες και ανέβαινες απάνω
Στο λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνεις
Άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης
……………………………………………………………………….
Έγραψε συγκλονισμένος ο πρωτόθρονος οικουμενικός ποιητής της Ρωμιοσύνης Γιάννης Ρίτσος στον «Επιτάφιο», εμπνεόμενος απο τον άφατο πόνο της μάνας του δολοφονημένου καπνεργάτη Τάσου Τούση, κατά την απεργία των καπνεργατών στην Θεσσαλονίκη το ΄36.
Το εκκρεμές της ιστορίας έδειχνε Μάιος του δραματικού ΄36 και οι καπνεργάτες – με εντολή της ΠΚΟ (Πανελλήνιας Καπνεργατικής Ομοσπονδίας) – είχαν διαδηλώσει στη νύμφη του Βορρά, με αίτημα την αύξηση των ημερομισθίων στις 120-124 δραχμές, σε εγαρμογή της σύμβασης του 1924 και την διεκδίκηση ακόμα δημοκρατικών ελευθεριών, απο την κυβέρνηση Μεταξά που της είχε βάλει στον πάγο.
Σε πάγο, παγοκολώνες άλλωστε αργότερα, με την έκσπαση της μεταξικής δικατορίας τον Αύγουστο του ΄36, ο ειδεχθής υπουργός Αστυνομίας της δικτατορίας του Μεταξά Μανιαδάκης, έβαζε γυμνούς τους αντιφρονούντες – και αφού πρωτίστως τους είχε δώσει ρετσινόλαδο- για να τους οδηγήσει στο θάνατο !!!
Έκλαψε γορερά σύσσωμη τον Μάιο του ΄36, όλη η Ελλάδα πάνω στο πτώμα του τραγικού καπνεργάτη Τάσου Τούση, γιατί οι δολοφονικές σφαίρες της κυβέρνησης είχαν χτυπήσει-ματώσει την καρδιά του ελληνικού λαού. Και με το αθώο αίμα του ο αδικοσκοτωμένος εργάτης Τάσος Τούσης, θέριεψε ηθικά και πύργωσε το εργατικό κίνημα, που και μέσα απο άλλους αιματηρούς αγώνες, έβρισκε τον δρόμο για την κοινωνική του χειραφέτηση.
Η 1-η Μαίου του ΄36, ειδικά για τον μαρτυρικό ελληνικό λαό, που έχει να επιδείξει αμέτρητες θυσίες, στην μακραίωνη και οδυνηρή πορεία του για την ακεραίωση της δημοκρατίας, θα αποτελεί πάντα ένα διαχρονικό σύμβολο δημοκρατικού ήθους και κοινωνικής αγωνιστικότητας.
Ένα αδαμάντινο ηθικό ορόσημο του εργατικού κινήματος, απέναντι σε κάθε μορφής κοινωνικής καταπίεση, αντίπερα σε κάθε έκφραση πολιτικής αντιδραστικότητας, αντίκρυ σε κάθε είδους εκμετάλλευση ανθρώπου απο άνθρωπο. Και μαζί με όλους τους έλληνες εργάτες τιμούμε σήμερα την ιερή ημέρα και γιορτάζουμε και εμείς. Ζήτω η 1-η Μαίου του ΄36!
Αλλά ας ομιλήσει ο ποιητής της Ρωμιοσύνης και πάλι απο τον «Επιτάφιο»:
Και μου ιστορούσες με φωνή γλυκειά, ζεστή κι αντρίκια
τόσα όσα μήτε του γιαλού δε φτάνουν τα χαλίκια
Και μούλεες, γιε, πως όλ’ αυτά τα ωραία θάναι δικά μας,
και τώρα εσβήστης κ’ έσβησε το φέγγος κ’ η φωτιά μας.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων.
