Μεταφέρει η Αντωνία Γιατρουδάκη-Χατζηδάκη
Πριν λίγο καιρό, όταν μάθαμε για το θέμα της χριστουγεννιάτικης γιορτής του σχολείου μας, τον “Ρένιο το Ζαχαρένιο“, σκέφτηκα άλλη μια “κλασική” χριστουγεννιάτικη γιορτή… Όσο περνούσαν οι μέρες, άκουγα και μερικές ατάκες που έλεγε ο Νικόλας, όπως οι “αεροδυναμικοί κουραμπιέδες” και η “ζάχαρη χάχανη” και συνεχώς τον διόρθωνα, λέγοντάς του ότι “άχνη” λέγεται καί όχι “χάχανη”.
Την παραμονή της πολυπόθητης “πρεμιέρας”, επισκέφτηκε το σχολείο η ίδια η συγγραφέας, συνομίλησε με όλα τα παιδιά και ασχολήθηκε μαζί τους. Τότε άρχισα να υποψιάζομαι πως αυτή η γιορτή κι αυτό το παραμύθι θα είναι κάτι το διαφορετικό… Θα έχει μια διαφορετική προσέγγιση.
Φτάσαμε, λοιπόν, στη χθεσινοβραδινή πρεμιέρα στο Βενιζέλειο Ωδείο, όπου σαν πρώτη εντύπωση γνωρίσαμε μια γλυκύτατη Φωτεινή Κωνσταντινουπούλου. Αρχίζοντας η παράσταση καμαρώσαμε τα παιδιά μας, που με την αθωότητά τους ερμηνεύσανε υπέροχα τους ρόλους κι έδειξαν ότι είχαν αφομοιώσει όλα τους την ιστορία του Ρένιου του Ζαχαρένιου , ο οποίος πλέον θα είναι ένας από τους φίλους τους! Τα παιδιά όμως ήταν οικεία και με τις εικόνες τις οποίες προβλήθηκαν από τις χώρες του πολέμου, δείχνοντας την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα παιδιά αυτών των χωρών…
Σκέφτηκα, λοιπόν, πως προσεγγίζοντας διαφορετικά μια παιδική γιορτή -όσο παιδική κι αν είναι- μπορεί να περάσει και κάποια μηνύματα αλλιώτικα..
Ένα μεγάλο μπράβο στην εξίσου γλυκύτατη και υπομονετική δασκάλα μας, Αγγελική Καρέλα, η οποία είχε και την επιμέλεια της όλης γιορτής, αλλά και για την καθημερινή της “ανοχή” απέναντι στα παιδιά μας, στην Φωτεινή Κωνσταντοπούλου για το υπέροχο βιβλίο της και πάνω απ´ολα στους μικρούς-μεγάλους μας πρωταγωνιστές οι οποίοι ήταν όλοι τους καταπληκτικοί!
Καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές, με υγεία σε όλους!
