Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής
Πριν από περίπου δύο μήνες άρχισε την θητεία της στο αξίωμα της Προέδρου της Βουλής η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Κάποιοι την γνωρίζετε από την μάχιμη παρουσία της στην προηγούμενη Κοινοβουλευτική Σύνοδο, κάποιοι άλλοι από την επιτροπή στην οποία είχε προκαλέσει πολλές αντιδράσεις με τον κ. Μαρκογιαννάκη.
Η νέα Πρόεδρος της Βουλής σίγουρα δεν είναι ανενεργή καθώς κάθε φορά βρίσκει ένα τρόπο για να κάνει αισθητή την παρουσία της πολλές φορές με θετικές ενέργειες και άλλες φορές με αρκετά αρνητικές ενέργειες, στις οποίες ορισμένες φορές δεν έχει υποστηριχτεί από την Κεντρική Κυβέρνηση.
Μία θετική ενέργεια που έχει κάνει είναι ότι πρότεινε την δημιουργία της επιτροπής για την διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων στην οποία υπάρχει αρκετή υποστήριξη από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Μία ακόμη καλή κίνηση είναι ότι εγκαινίασε κάτι που δεν υπήρχε έως τώρα από κανένα Πρόεδρο, και δεν είναι άλλη από την προσπάθεια της να δίνει μία φορά το μήνα μια συνέντευξη τύπου για να ενημερώνει τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες για την πορεία των κοινοβουλευτικών διαδικασιών και τις μελλοντικές κινήσεις της.
Δυστυχώς όμως έχει και αρκετές λανθασμένες ενέργειες, οι οποίες πολλές φορές δεν έχουν την υποστήριξη του κόμματος από το οποίο προέρχεται. Μία λάθος ενέργεια είναι στο νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση στο οποίο αν δεν είχε παρέμβει θα ήταν το πρώτο νομοσχέδιο που θα πέρναγε με ευρεία πλειοψηφία και όλα αυτά επειδή ήθελε να γίνει ονομαστική ψηφοφορία με αποτέλεσμα να αποχωρήσουν κάποια κόμματα από την συζήτηση και η ίδια μετά από λίγο να την αποσύρει.
Λανθασμένη κίνηση αποτελεί και το γεγονός ότι στην συνεδρίαση που έγινε μέσα στην παρούσα εβδομάδα σύμφωνα με το άρθρο 142 Α (Ανακοινώσεις και δηλώσεις της Κυβέρνησης ενώπιον της Βουλής) σχετικά με την συμφωνία της χώρας με τους δανειστές, η ίδια μετά από κάθε ομιλία αρχηγού κόμματος άφηνε και ένα σχόλιο ή έκανε παρέμβαση κατά την διάρκεια της ομιλίας αρχηγών κομμάτων, πράγμα που δεν έχει γίνει μέχρι τώρα, αλλά και δεν επιτρέπεται ο Πρόεδρος της Βουλής να ασκεί ένα τέτοιο ρόλο. [1]
Ακόμη, πηγή συζητήσεων και αντιδράσεων αποτέλεσε η δήλωση της Προέδρου σχετικά με την πρόσφατη εισβολή κάποιων νεαρών από την είσοδο του Κοινοβουλίου και την ύψωση πανό στο περιστύλιο του Κοινοβουλίου. Η δήλωση της Προέδρου ήταν αποστομωτική καθώς δήλωσε: «η διαμαρτυρία εντάσσεται στο αντίστοιχο Συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών”.
Σύμφωνα με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου οι “πολίτες δεν επιχείρησαν να εισέλθουν στο εσωτερικό του Κοινοβουλίου, ούτε και θα είχαν τέτοια δυνατότητα, αφού ελήφθησαν προληπτικά από τη Φρουρά της Βουλής όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του κτηρίου και των ευρισκομένων εντός του. Οι πολίτες εξήλθαν οικειοθελώς του προαυλίου χώρου, αμέσως μετά τη διαμαρτυρία τους, υπό την επίβλεψη της Φρουράς της Βουλής.»
Από την άλλη, η ανακοίνωση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου είναι η ακόλουθη: «Είναι προκλητική και ακατανόητη η σημερινή ενέργεια ομάδας αντιεξουσιαστών να εισβάλουν στον προαύλιο χώρο του Κοινοβουλίου. Σειρά τέτοιων ενεργειών δίνουν επιχειρήματα σε όσους δεν θέλουν τον εξανθρωπισμό του σωφρονιστικού συστήματος. Η εισβολή αυτή λειτουργεί σε βάρος της απόφασης της κυβέρνησης να ξηλωθούν τα κάγκελα της ντροπής από τον προαύλιο χώρο του Κοινοβουλίου. Απόφαση στην οποία θα επιμείνουμε.»
Παρατηρείται μία τεράστια διαφορά μεταξύ των δύο δηλώσεων, καθώς η πρώτη είναι καθησυχαστική για το γεγονός και προειδοποιεί για παραποίηση των πραγματικών γεγονότων, ενώ η άλλη είναι μία ανακοίνωση αναμενόμενη και ορθή για το συγκεκριμένο γεγονός.
Παρόλα αυτά σίγουρα η Πρόεδρος της Βουλής θα πρέπει να αρχίσει να ανταποκρίνεται στο νέο ρόλο της, ο οποίος εντός της ολομέλειας θα πρέπει να είναι καθαρά συντονιστικός και να κάνει προσπάθειες έτσι ώστε να υπάρχει ένα καλό κλίμα μεταξύ των κομμάτων, δηλαδή δεν θα πρέπει να διακόπτει τους βουλευτές ούτε να κάνει σχόλια εφόσον έχουν ολοκληρώσει την ομιλία τους.
Καλό θα ήταν να προσπαθεί σε σημαντικά νομοσχέδια να προσπαθεί να βρει κοινά σημεία μεταξύ των κομμάτων προκειμένου να υπάρχει συναίνεση και με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει καλύτερα να βοηθήσει την Κυβέρνηση και το κόμμα από το οποίο προέρχεται.
