Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Γιάννενα σε μια εποχή που οι πόρτες ήταν ανοιχτές όλη τη νύχτα, ο κόσμος δεν είχε αίσθηση του χρόνου και δεν υπήρχε κανείς φόβος.
Η έννοια του συμφέροντος δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή αντίληψη των πραγμάτων. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον πατέρα μου όταν θέλαμε να πάμε κάπου και ξέραμε ότι ήταν μακριά, όταν τον ρωτούσαμε πόση ώρα θα κάνουμε -επειδή πάντοτε ήθελε να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο- έλεγε : «Ε, τι. Μισή τσγάρα δρόμος».
Επιστρέφοντας σήμερα στην ουσία των πραγματικών καθημερινών προβλημάτων και προσπαθώντας να αποτυπώσω ακόμη και τη μεγαλύτερη λεπτομέρεια που βασανίζει τους Ηπειρώτες μου έχει κάνει χαρακτηριστική εντύπωση τι είναι αυτό που έχει επιβάλει επικοινωνιακά στη συνείδηση των Ιωαννιτών το να μην μπαίνουν στην Ιονία από την Εγνατία και να παίρνουν το ρίσκο να χρησιμοποιούν τον παλιό δρόμο ως το Επισκοπικό, με τον κίνδυνο να κολλήσουν πίσω από μία νταλίκα χάνοντας μισή ώρα για να μην αναφερθούμε σε άλλους απευκταίους κινδύνους ενός παλιού και ξεπερασμένου δρόμου.
Πέρυσι, μετά από πολλές παρατηρήσεις και παρεμβάσεις τοποθετήθηκαν πινακίδες που πληροφορούσαν και σωστά τους ταξιδιώτες για τη δυνατότητά τους να πάνε -φεύγοντας από τα Ιωάννινα- προς την Αθήνα μέσω της Εγνατίας και της Ιονίας οδού.
Όμως, το τελευταίο χρονικό διάστημα συνειδητοποίησα ότι η παραπλανητική σήμανση του οδικού δικτύου εξακολουθεί να δημιουργεί προβλήματα σε ντόπιους, σε τουρίστες αλλά και ταξιδιώτες.
Παράδειγμα πρώτο:
Επί της Εγνατίας οδού με κατεύθυνση από τη Βόρεια Ελλάδα προς Ιωάννινα και Αθήνα. Η πινακίδα, εφόσον έχεις κατεύθυνση προς την Άρτα σε οδηγεί προς την παλιά Εθνική Οδό και όχι προς την Ιονία οδό. Άρα, όποιος θέλει να πάει στην Άρτα και φυσικά στην Πάτρα, που δεν αναφέρεται πρέπει να κατευθυνθεί ευθεία και όχι δεξιά.
Παράδειγμα δεύτερο (συνέχεια του πρώτου)
Στον ίδιο δρόμο 500 μέτρα πιο κάτω το ίδιο «λάθος» συνεχίζεται. Ενώ σηματοδοτείται η κατεύθυνση προς Αθήνα ευθεία (Ιονία οδός) και δεξιά (παλαιά εθνική) η Άρτα σηματοδοτείται, παράλογα μόνο δεξιά. Και πάλι δεν υπάρχει αναφορά στην Πάτρα.
Παράδειγμα τρίτο
Από τα Ιωάννινα στην κατεύθυνση προς τον κόμβο Αβγό οι πινακίδες εξακολουθούν να μπερδεύουν τον ταξιδιώτη. Στο ίδιο σημείο, χωρίς χιλιομετρική αναφορά υπάρχει η πράσινη σήμανση προς Αθήνα, μέσω της Εγνατίας οδού. Ταυτοχρόνως όμως κάποιοι επιμένουν να έχουν και την μπλε σήμανση μέσω της παλαιάς εθνικής. Και μάλιστα και από εκεί οδηγούν τους ταξιδιώτες προς την Άρτα, μόνο μέσω της παλαιάς Εθνικής χωρίς αναφορά στους νέους αυτοκινητόδρομους.
Παράδειγμα τέταρτο (συνέχεια του τρίτου)
Λίγα μέτρα πιο κάτω, η Αθήνα εξαφανίζεται από τη σήμανση προς Εγνατία και μένει μόνο η Ηγουμενίτσα. Έτσι, όσοι κατευθύνονται προς Αθήνα και Άρτα οδηγούνται υποχρεωτικά στην παλαιά εθνική οδό.
Παράδειγμα πέμπτο
Κινούμενοι επί της Ιονίας οδού, στο ρεύμα προς Ιωάννινα, διαπιστώνουμε ότι δεν υπάρχει πινακίδα που να ενημερώνει ότι υπάρχει δυνατότητα να κατευθυνθούμε προς τη Θεσσαλονίκη από την ίδια κατεύθυνση (Εγνατία) που πηγαίνουμε σε Ηγουμενίτσα και Ιωάννινα.
Όλα τα παραπάνω είναι πολύ προφανή για να οφείλονται απλώς σε αβλεψία κάποιων υπαλλήλων. Είναι αυταπόδεικτο ότι ενέχουν σκοπιμότητα.
Ποιος εξυπηρετείται λοιπόν;. Ποιοι είναι εκείνοι οι οποίοι κερδίζουν από αυτή τη διαδικασία; Ποιος φταίει. Ποιος είναι ο ρόλος της περιφέρειας; Ποιος είναι ο ρόλος της κατασκευαστικής; Ποιος είναι ο ρόλος των υπευθύνων της σήμανσης;
Μπορούμε να καταγράψουμε τις επιχειρήσεις από το σημείο της Εγνατίας έως το επισκοπικό που πιθανά ωφελούνται από αυτό; Είναι ξενοδοχεία, με ιδιοκτήτες πολιτικούς φίλους του κ. Καχριμάνη; Είναι καφέ, είναι ταβέρνες, είναι βουλκανιζατέρ; Ποιοι είναι;
Η περιφέρεια οφείλει να προσφέρει ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στα πάντα προς όλους τους πολίτες. Όχι με όρους πελατειακούς να προχωρά σε τέτοιες μεθοδεύσεις.
Η Ήπειρος λόγω της παρούσας περιφερειακής αρχής είναι γεμάτη με τέτοιους μικρούς κόκκους που συνθέτουν μια μεγάλη πολύ άσχημη και αποκρουστική εικόνα αρρώστιας και ξεπεσμού.
