Ο φετινός τελικός του Europa League θα μείνει στην ιστορία για το δράμα της Μπενφίκα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια ομάδα χάνει έναν τίτλο στις καθυστερήσεις, μόνο που για τους Λουζιτανούς αυτό επαναλήφθηκε μέσα στην ίδια εβδομάδα. Λίγες μέρες μετά το αυτογκόλ στο ντέρμπι με την Πόρτο που τους στερεί ένα δικό τους πρωτάθλημα, ήλθε η κεφαλιά του Ιβάνοβιτς στο Άμστερνταμ για να γεμίσει με δάκρυα τα πορτογαλικά μάτια και να καταρρακώσει ψυχολογικά έναν τεράστιο σύλλογο.
Η Τσέλσι πήρε για δεύτερη στη σειρά σεζόν έναν ευρωπαϊκό τίτλο με περιπετειώδη τρόπο, ο Μπενίτεθ πρόσθεσε στη συλλογή του ευρωπαϊκό τρόπαιο με τρίτη διαφορετική ομάδα, αλλά όλα αυτά τα σημαντικά επιτεύγματα δεν μπορούν να ξεπεράσουν σε συναισθηματική ένταση την τραγωδία των «Αετών».
Η Μπενφίκα είχε καταφέρει να απαλλαγεί από το σοκ της ήττας από την Πόρτο, έπαιξε καλύτερα από την Τσέλσι, έκανε ευκαιρίες, πίεσε κάποιες στιγμές, κατόρθωσε να απαντήσει γρήγορα στο γκολ του Τόρες.
Κι εκεί που έδειχνε, με το δοκάρι του Λάμπαρντ στο 88, να έχει πια και τύχη στο πλευρό της, ήρθε η καταστροφή στις καθυστερήσεις.
Πολλοί το αποδίδουν στην περίφημα «κατάρα του Γκούτμαν», του μακαρίτη Ούγγρου τεχνικού που όταν είχε πάρει τρόπαιο με την Μπενφίκα στη δεκαετία του 60 αλλά όχι και την αύξηση που ζήτησε από τη διοίκηση, τα βρόντηξε λέγοντας ότι «δεν θα πάρετε άλλο ευρωπαϊκό ούτε σε 100 χρόνια».
Έκτοτε η Μπενφίκα έχασε 9 τελικούς, νιώθει «καταραμένη», αλλά είναι βέβαιο ότι είναι τόσο μεγάλος σύλλογος που θα έχει κι άλλες ευκαιρίες στο μέλλον για να ξορκίσει…
Προς το παρόν έχει μπροστά της να ξεπεράσει τις συνέπειες από αυτό το πρωτοφανές για τα παγκόσμια ποδοσφαιρικά χρονικά διπλό σοκ, με την απώλεια δύο τίτλων μέσα σε λίγες μέρες, λίγο πριν οι διαιτητές σφυρίξουν τη λήξη…
Για όλους τους υπόλοιπους, ο τελικός του Άμστερνταμ ήταν απλώς απολαυστικός. Πώς ήταν ο πρόσφατος τελικός του ελληνικού Κυπέλλου… Ε, καμία σχέση!
