Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Ένα ακόμη Debate πολιτικών αρχηγών έλαβε χώρα χθες το βράδυ στην ΕΡΤ μετά από αρκετό καιρό. Τα ερωτήματα πολλά, τα πιο πολλά εξ αυτών αναπάντητα ,με μία όμως ξεκάθαρη ετυμηγορία ,το γεγονός της πλήρης αποκαθήλωσης για μία ακόμη φορά της εγχώριας πολιτικής σκηνής.
Αρχικά και ενώ οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν καθ’όλη την εβδομάδα προμήνυαν ένα θετικότατο αποτέλεσμα εντούτοις αυτό που μεταδόθηκε στις οθόνες μας,θα μπορούσε να παρομοιασθεί το λιγότερο με παρωδία. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πρώτον ή χθεσινή βραδιά ανέδειξε για μια ακόμη φορά την ανωτερότητα ενός ιδιωτικού δημοσιογράφου από έναν του δημοσίου και θα το εξηγήσω ευθύς αμέσως. Ο κεντρικός παρουσιαστής σε επικοινωνιακό επίπεδο φάνηκε μέτριος των περιστάσεων και δίχως καθόλου πυγμή και αποφασιστικότητα στα κρίσιμα σημεία όπου έπρεπε να παρέμβει.Επιπροσθέτως η πολιτική κατευνασμού στην Ελλάδα ακόμη και στην δημοσιογραφική αργκό και νοοτροπία δυστυχώς και βάση της διάδρασης μου μέσα από τα ΜΜΕ είδα πως ενόχλησε αρκετούς ενώ παράλληλα άφησε και αδιάφορη μια μεγάλη μερίδα των τηλεθεατών.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να ειπωθεί πως έπειτα από 6 χρόνια όπου είχε να πραγματοποιηθεί ένα Debate όφειλαν τα κόμματα να δηλώσουν προδήλως και άμεσα μέσω των εκπροσώπων τους την ανάγκη για την διεξαγωγή μιας ουσιώδους και εποικοδομητικής αντιπαράθεσης σε πλαίσια όμως που να απευθύνονται με απλό,δημιουργικό και πάνω απο’όλα ευγενικό τρόπο στους τηλεθεατές-κριτές. Ο απώτερος σκοπός των προαναφερόμενων θα ήταν η προσφυγή στις κάλπες εκ μέρους των πολιτών να μετουσιωθεί με μια ολοκληρωμένη πολιτική και ιδεολογική αποσαφήνιση της καθημερινής πολιτικής πραγματικότητας δίχως υπόνοιες, προσβολές και αγένεια προς τους δημοκρατικούς θεσμούς και την ελευθερία – σεβασμό των απόψεων.
Περαιτέρω όμως η ανάδειξη των θέσεων των κομμάτων και δη αυτών που έχουν την τάση να υπόσχονται πολλά περισσότερα από αυτά που μπορούν να υλοποιήσουν θα σήμαινε την απαλλαγή από το παλιό και βρώμικο που ταυτίζεται με το ψέμα και την υποκρισία και θα σηματοδοτούσε την μετάβαση προς την αλήθεια και την πολιτική υπευθυνότητα γεγονός που θα καθιστούσε από την μια ελκυστικό το πολιτικό σύστημα και από την άλλη θα εξύψωνε ξανά την πολιτική στα μάτια των νέων ανθρώπων που μέχρι τώρα αντικρίζουν την πολιτική όχι σαν την άμεση ικανοποίηση του γενικού καλού αλλά δυστυχώς την ικανοποίηση και εξισορρόπηση αντικρουόμενων συμφερόντων.
Ακόμη και σύμφωνα με την προσωπική μου άποψη οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων που απάρτιζαν το πάνελ αν εξαιρέσουμε την καθυστερημένη πολλές φορές διατύπωση τους στάθηκαν στο ύψος της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και της ίσης αντιμετώπισης των πολιτικών αρχηγών γεγονός που με έκπληξη αντιμετωπίστηκε θετικά από τους τηλεθεατές και τους χρήστες των social media.
Επειδή όλοι μας όμως κουραστήκαμε από την χθεσινή τηλεμάχεια και αδημονούσαμε για την λήξη δεν θα μακρηγορήσω αλλά θα ολοκληρώσω το άρθρο μου με την αποτύπωση της μη ικανοποίησης και συνάμα απογοήτευσης μου για την de jure υπεκφυγή διατύπωσης ειλικρινών προτάσεων και λύσεων που θα προωθούσαν την αποτελεσματική αντιμετώπιση των κρίσιμων ζητημάτων της Μετανάστευσης και της αποδοχής αυτών των στοχευμένων έστω και λιγοστών μεταρρυθμιστικών προαπαιτούμενων του Μνημονίου που κατ εμέ θα έπρεπε να είχαμε εφεύρει και υλοποιήσει από μόνοι μας.
