Το βλέμμα του δημοσιογράφου και δημιουργού ντοκιμαντέρ, Θωμά Σίδερη, παραμένει σταθερά στη ζωή και το δράμα των απανταχού προσφύγων. Έτσι, φέτος ο Θωμάς Σίδερης παρουσίασε στο 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τη νέα του ταινία, «Ο γάμος στο Αφρίν».
Πρόκειται για το τρίτο μέρος της τριλογίας του για τον πόλεμο και προσφυγιά.
Το πρώτο ντοκιμαντέρ του ήταν «Το Θολό ποτάμι του Μπαασίμ», μια ανθρώπινη περιπέτεια στα “ποτάμια” της προσφυγιάς, που παρουσιάστηκε το 2021 στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και ακολούθησε το πολυβραβευμένο «Ρόδια του Ναγκόρνο Καραμπάχ» (2022), που έχει αποσπάσει 14 κινηματογραφικά βραβεία σε φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο.
Τώρα, «ο γάμος στο Αφρίν», είναι ένα ποιητικό κινηματογραφικό έργο με κεντρικό πρόσωπο τον σπουδαιότερο εν ζωή Κούρδο ποιητή Μερουάν Μπερεκάτ να μας ξεναγεί στα συντρίμμια της μαρτυρικής αυτής πόλης (του) στη βορειοδυτική Συρία. Η αφήγηση του Μπερεκάτ αφαιρετική, αποσπασματική, με θραύσματα μνήμης μέσα στα θραύσματα της πολύπαθης πόλης: εμφύλιος πόλεμος, δράση τζιχαντιστών, ISIS, τουρκική εισβολή και κατοχή, σεισμός…
«Μέσω του ήρωα μου του Ραφίκ, από το την ιστορία “το “Θολό ποτάμι”, γνώρισα τον ποιητή και συγγραφέα των Κούρδων Μερουάν Μπερεκάτ που κατάγεται από το Αφρίν της Συρίας, μια κατεξοχήν κουρδική πόλη. Είναι λαογράφος των Κούρδων , σώζει με τα έργα του τη κουρδική γλώσσα, είναι και βαθιά ουμανιστής”, λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Θωμάς Σίδερης.
“Ο Μερουάν Μπερεκάτ κινηματογραφεί τους φίλους του που ζουν σε σκηνές μετά την τουρκική κατοχή το 2018, τα εγγόνια του, τοπία της πόλης, σκηνές από την καθημερινή ζωή του Αφρίν, τους στρατιώτες που εκπαιδεύονται στους πρόποδες του όρους Κουρμέντς. Το κινηματογραφικό υλικό του ποιητή βρίσκεται σε διαρκή “συνομιλία” με το υλικό και τα πλάνα δικά μου”, λέει. Ο Θωμάς Σίδερης μιλάει για την ιστορία της συριακής πόλης σε τρία επίπεδα και τρεις χρόνους. Από το 2012 έως σήμερα. Μετακινεί όμως το χρόνο και στο 1995 μέσο μιας παλιάς βιντεοκασέτας από έναν γάμο των Κούρδων, με κοντινό πλάνο του θλιμμένου προσώπου της νύφης, τυλιγμένης στο λευκό πέπλο του νυφικού.
«Το 2012 πρώτη φορά επισκέφτηκα το Αφρίν μια πόλη, που καταστρέφεται συνεχώς είτε από ισλαμιστές ISIS, είτε ως αποτέλεσμα της τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης- εισβολής στο Αφρίν το 2018, είτε από το σεισμό στις 6 Φεβρουαρίου 2023, που ευτυχώς ο ήρωας μου επέζησε”, αφηγείται ο Σίδερης και συνεχίζει: «Κεντρικός άξονας της ταινίας είναι ένας γάμος που πραγματοποιήθηκε στο Αφρίν 15 χρόνια πριν την έναρξη του πολέμου με την γαμήλια τελετή να εξελίσσεται από νωρίς το μεσημέρι έως αργά τη νύχτα, τότε που ο γαμπρός θα πάρει τη νύφη από το χέρι για να χορέψουν στο κέντρο του κύκλου. Παρακολουθούμε ταυτόχρονα τον μετασχηματισμό της πόλης του Αφρίν μέσα στα χρόνια του πολέμου και της βίας, από το 2012 έως το 2022. Άραγε, τα άγνωστα πρόσωπα που εμφανίζονται στη βιντεοταινία του γάμου, να βρίσκονται πια στη ζωή; αναρωτιόμαστε”, λέει.
“Το μοντάζ ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο του 2022 και μάλιστα έχει σταλεί στο ελληνικό φεστιβάλ κινηματογράφου στο Λονδίνο όπου βραβεύτηκε. Το φέραμε επίσης και στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, αλλά μεσολάβησε μεγάλος σεισμός 6 Φεβρουάριου. Εκείνη την ώρα του σεισμού προσπάθησα να επικοινωνήσω με το Αφρίν. Μου απάντησε ο ήρωας μου σχεδόν μετά από 36 ώρες, και μου είπε ότι όλοι είναι καλά.
Μου έστειλε και ένα γραπτό μήνυμα: «Θυμάσαι έναν κύριο που είχαμε μαζί , που ζούσε σε μια παράγκα; Αυτός ο άνθρωπος σκοτώθηκε στον σεισμό. Μου έστειλε μάλιστα στο κινητό μια φωτογραφία στην οποία είναι αυτός ο άνθρωπος με την γυναίκα του, που είχε σκοτωθεί πριν από τζιχαντιστές. Παρακολουθούμε τη ζωή συγκεκριμένων ανθρώπων – Κούρδων, αλλά και τη ζωή μιας τραγικής πόλης μέσα από τα χαλάσματα των χρόνων», λέει ο Θωμάς Σίδερης για την ιστορία του ντοκιμαντέρ τα γυρίσματα του οποίου είχαν ξεκινήσει από τον Αύγουστο του 2013.
«MARABOU»
Τις μέρες πρεμιέρας της ταινίας «Ο γάμος στο Αφρίν» στο 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ ο Θωμάς Σίδερης, έλαβε και την χαρμόσυνη είδηση για το Β’ βραβείο καλύτερης ταινίας που απέσπασε στις 9 Μαρτίου στις Ηνωμένες Πολιτείες το ντοκιμαντέρ του, μεγάλου μήκους «MARABOU», στο πλαίσιο του προγράμματος «Ι immigrant» του οργανισμού Cinema Without Borders, με έδρα το Λος Άντζελες.
«Χαίρομαι πολύ για το βραβείο αυτό, γιατί η Επιτροπή Επιλογής του Cinema Without Borders Foundation (CWBF) προέκρινε 449 ταινίες από τη διεθνή κινηματογραφική παραγωγή. Η ταινία “Μαραμπού” δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον πολιτιστικό οργανισμό της πόλης Huntington Beach στις ΗΠΑ και καταγράφει τη δραματική πορεία οικονομικών και κλιματικών μεταναστών από την Αϊτή έως τη συνοριακή γραμμή μεταξύ Μεξικού και ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Έτσι, η ταινία έχει καθαρά έναν ανθρωπογεωγραφικό χαρακτήρα. (…) Οι μετανάστες συνεχίζουν να διαπερνούν τον χώρο, να διασχίζουν συνοριακές γραμμές και να κυνηγούν το όνειρο μιας “άλλης πατρίδας”, λέει ο κ. Σίδερης και τονίζει ότι η βράβευση αυτή “με κάνει να συνεχίζω, να προχωρώ τις έρευνες για το προσφυγικό, καταγράφοντας τη δεινή μοίρα ανθρώπων σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, που ξαφνικά βρέθηκαν να αναγκάζονται να ξεριζώνονται από τη γη, που τους γέννησε» λέει, και συμπληρώνει:
“Σκέφτομαι να πάω στην Ουκρανία και να συνεχίζω την δουλειά μου, καταγράφοντας αυτήν τη φορά την ιστορία της προσφυγιάς των Ουκρανών μέσα από θραύσματα τις ζωής και τα θραύσματα του πολέμου που μαίνεται. Έχω ήδη ξεκινήσει τις προετοιμασίες μου».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πηγή: ertnews.gr
