Γράφει ο Niko Ago
Ο De Biasi, ανέλαβε προπονητής της εθνικής ομάδας της χώρας, στις 14 Δεκεμβρίου 2011. Δηλαδή, θέλει ακόμα δυο μήνες για να συμπληρώσει τέσσερα χρόνια στη εργασίας και προσφοράς στη χώρα. Μετά από δική του επιθυμία, του απονεμήθηκε αλβανική ιθαγένεια από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τιμής ένεκεν, και από τον Ιούνιο, κατέχει πια διαβατήριο και είναι (και) Αλβανός πολίτης. Ο ίδιος το χάρηκε πολύ, το δηλώνει με καμάρι. Και καλά κάνει. Το αξίζει και με το παραπάνω. Οι άνθρωποι που προσφέρουν, όπως ο De Biasi, πρέπει να τύχουν εκτίμησης. Αλλά. Αλλά, υπάρχει ένα αλλά. Κι ένα γιατί.
Αλλά, γιατί, άραγε, δεν έχει δώσει ακόμα η Αλβανική Πολιτεία, αλβανικό διαβατήριο στον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων και πάσης Αλβανίας, Αναστάσιο; Ζει μόνιμα στη χώρα από το 1991. Από το 1992, είναι Αρχιεπίσκοπος και ακόμα, δεν έχει διαβατήριο. Μετά από 24 χρόνια. Παρά το γεγονός πως το θέλει. Και το δικαιούται. Περισσότερο από πολλούς. Περισσότερο απ’όλους τους ξένους που πάτησαν το πόδι τους εκεί, από την πτώση της δικτατορίας και μέχρι σήμερα. Το δικαιούται ως ο άνθρωπος που έχει προσφέρει τόσα πολλά, σε μια χώρα που τη βρήκε στην άβυσσο, κυριολεκτικά και από κάθε άποψη, και βοήθησε και αυτός, να σταθεί στα πόδια. Που «γιάτρεψε» πληγές που είχε ανοίξει η δικτατορία του Enver Hoxha – που γκρέμισε εκκλησίες και τζαμιά, φυλάκισε και ταπείνωσε θρησκευτικούς λειτουργούς, κάθε δόγματος- και ένωσε τους χριστιανούς κάθε εθνικότητας που ζουν στη χώρα. Που βοήθησε ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχουν χριστιανοί ορθόδοξοι. Που προτίμησε να φτιάξει υδραγωγεία, νοσοκομεία και σχολεία, αντί εκκλησιών.
Θα χρειαζόταν ξεχωριστό βιβλίο, για να γραφτούν, μόνο επιγραμματικά, τα όσα έχει προσφέρει ο Αναστάσιος στην Αλβανία. Θα πρέπει να είσαι «τυφλός» για να μην τα δεις. Αλλά κι έτσι, όλο και σε κάτι θα «τρακάρεις». Είναι τόσα. Μα πάνω απ’όλα, έχει προσφέρει πνευματική ειρήνη. Είναι τεράστια τύχη για την Αλβανία, ανεξάρτητα στο που κι αν πιστεύει ο καθένας, η ύπαρξη του Αναστάσιου εκεί.
Για αυτό και για πολλά άλλα, η απόδοση ιθαγένειας στον Αναστάσιο, θα αποτελούσε μεγάλη τιμή. Όχι, όμως, για τον ίδιο αλλά για την Αλβανία. Μια αλβανική παροιμία λέει, «το σπίτι ανήκει στον Θεό και τον φιλοξενούμενο». Ελάτε, λοιπόν, κυβερνήτες της Αλβανίας, τιμήστε τον Αναστάσιο. Είναι ιεροσυλία η σύγκριση του Αναστάσιου με τον (κάθε) De Biasi αλλά κάντε το ελάχιστο, όπως κάνατε (το μέγιστο) για εκείνον. Και τότε, θα σας βγάλουν το καπέλο αρκετοί. Εκτός, φυσικά, από αυτούς που βλέπουν εχθρούς παντού. Εκτός κι αν κλωτσάνε καλά το τόπι ή κοουτσάρουν σωστά την εθνική ομάδα.
απόσπασμα από άρθρο του Niko Ago στο altsantiri.gr
