Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Μπορεί η εκκλησία να συνδέεται παραδοσιακά με συντηρητικούς πολιτικούς χώρους, μπορεί στις τελευταίες ευρωεκλογές οι ευρωπαίοι πολίτες να επέλεξαν κυρίως συντηρητικά κόμματα για την εκπροσώπησή τους στο ευρωκοινοβούλιο, αλλά η ομιλία του πάπα Φραγκίσκου στο Στρασβούργο κινήθηκε σε τελείως αντισυμβατικά πλαίσια. Το περιεχόμενο της ομιλίας του ανώτατου εκκλησιαστικού ηγέτη της Καθολικής εκκλησίας, θα έκανε τα μέλη πιο προοδευτικών παρατάξεων να αισθανθούν οικειότερα.
Ο πάπας Φραγκίσκος ζήτησε να δημιουργηθεί στην Ευρώπη μια ενωμένη και δίκαιη μεταναστευτική πολιτική, αναδεικνύοντας δύο από τα πιο φλέγοντα ζητήματα σε σχέση με το μεταναστευτικό. Αφενός τη δίκαιη κατανομή των βαρών της μετανάστευσης ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες, με χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία να δέχονται δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό μεταναστών από χώρες της κεντρικής Ευρώπης και τη συνθήκη του Δουβλίνου (ΙΙ) να μην επιτρέπει την ισομερή κατανομή τους μέσα στην Ευρώπη.
Το πιο ριζοσπαστικό αφετέρου ζήτημα που ανέδειξε στην ομιλία του ήταν ότι δεκάδες χιλιάδες προσφύγων έρχονται στις ακτές της ηπείρου κάθε χρόνο, και χρειάζονται αποδοχή και περίθαλψη, όχι πολιτικές που στοχεύουν στο ίδιον συμφέρον μας, που βάζουν σε κίνδυνο τις ζωές τους και πυροδοτούν κοινωνική αναταραχή.
Πάνε 25 χρόνια από την τελευταία φορά που ο πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ είχε επισκεφθεί το Στρασβούργο μιλώντας σε μια Ευρώπη διαχωρισμένη από το σιδηρούν παραπέτασμα. Σήμερα ο εκπρόσωπος της καθολικής εκκλησίας φαίνεται να κάνει διαρκώς ιστορικά βήματα για την εκκλησία, με κατεύθυνση προς μια κοινωνία ανεκτικότερη και πιο ανοιχτή. Στη φάση ακριβώς της εντεινόμενης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που αναδεικνύει ξενοφοβικές δυνάμεις σε μια Ευρώπη που τείνει όλο και περισσότερο να γίνει φρούριο.
Ο πάπας μίλησε για το σημερινό πολιτισμό ως έναν που πλέον δεν έχει ως αξία του την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ο ίδιος δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «Μια Ευρώπη που δεν είναι πλέον ανοικτή στην καθαρή διάσταση της ζωής είναι μια Ευρώπη που διακινδυνεύει να χάσει σταδιακά την ίδια της την ψυχή».
