Γράφει ο Νεόφυτος Ασπριάδης*
Σημερινό άρθρο της γνωστής ιστοσελίδας infowar.gr επιχειρεί να δημιουργήσει εντυπώσεις με «απειλή», όπως λέει, που δέχτηκε από το facebook σχετικά με μία φωτογραφία από τον πόλεμο του Βιετνάμ. Με όλο απορία και προσπάθεια αυτοθυματοποίησης καταγγέλλει το μέσο για λογοκρισία. Να σημειωθεί πως η εν λόγω φωτογραφία περιέχει και ένα κοριτσάκι γυμνό που τρέχει να κρυφτεί μαζί με στρατιώτες από τις επιθέσεις των Αμερικανών. Ο αλγόριθμος του facebook έκρινε πως πρόκειται για φωτογραφία που υπόκειται στον κίνδυνο παιδικής πορνογραφίας. Τι και αν πρόκειται για ιστορική φωτογραφία.
Το ζήτημα, όμως, είναι η παρεξήγηση που υπάρχει γύρω από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εδώ και καιρό υπάρχει η πεποίθηση ότι τα μέσα αυτά είναι η «φωνή του λαού», είναι ελεύθερα και προβάλλουν τις αξίες της ελευθερίας της έκφρασης, της δημοκρατίας κλπ. Αυτό, όμως, δεν ισχύει απόλυτα διότι τα μέσα αυτά είναι ιδιωτικοί οργανισμοί οι οποίο ναι μεν δρουν κάτω από συγκεκριμένο νομικό καθεστώς και πολιτισμό αλλά ταυτόχρονα δεν παύουν να είναι κερδοσκοπική επιχείρηση.
Η υπηρεσία που προσφέρουν τελεί υπό συγκεκριμένους κανόνες τους οποίους οι συμμετέχοντες καλούνται να συμφωνήσουν με τους όρους χρήσης των μέσων αυτών. Αυτό σημαίνει πως η κοινότητα αυτή είναι ένα κλαμπ το οποίο διέπεται από κανόνες που τους ορίζει το ΔΣ της εταιρίας και οι προγραμματιστές οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν είναι δημοκρατικά εκλεγμένοι από τους χρήστες ώστε να εκπληρώνουν τα θέλω τους.
Αντίθετα, θέτουν τους όρους με βάση τη στρατηγική μάρκετινγκ, τη συμπεριφορά των χρηστών και το νομικό πολιτισμό της εκάστοτε χώρας, αφού πρόκειται για διεθνή εταιρία. Με άλλα λόγια, οι χρήστες δεν είναι άλλο από καταναλωτές οι οποίοι αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους. Δεν είναι αυτοί που ορίζουν το παιχνίδι. Το facebook και τα υπόλοιπα κοινωνικά μέσα δεν έχουν δώσει τέτοια δικαιώματα. Κατά συνέπεια αξιώσεις μπορούν μεν να υπάρχουν και να εγείρονται, αλλά η εταιρία δεν είναι υποχρεωμένη να υποχωρήσει στις όποιες επιταγές του καθενός. Συνεπώς, αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από τους χρήστες οι οποίοι είναι συμμετέχοντες σε ένα κλαμπ του οποίου δεν έχουν την δυνατότητα αλλά και καμία προοπτική στο να ορίσουν τους κανόνες.
Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο νικητής ενός αγώνα δρόμου δεν είναι ο πρωταθλητής, αλλά αυτός που διοργανώνει τον αγώνα, θέτει τους κανόνες και κάνει τις εισπράξεις. Όλοι οι άλλοι απλώς παίζουν το παιχνίδι που έχει στήσει. Κατά συνέπεια, οποιεσδήποτε βαρύγδουπες δηλώσεις τέτοιου είδους είναι απλώς κινήσεις εντυπωσιασμού και συμπάθειας απέναντι στον συνάδελφο χρήστη.
*Ο Νεόφυτος Ασπριάδης είναι Σύμβουλος Επικοινωνίας και Στρατηγικής.
