Ενώ εδώ και μία πενταετία μας «τα έχουν ζαλίσει» με τα φωτοβολταϊκά, τις επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων που έγιναν (πάντα με κινέζικο, ή τέλος πάντων με μη ελληνικό εξοπλισμό), υπάρχει ένας κλάδος άμεσα συνδεμένος με την εκμετάλλευση του ήλιου, παραμελημένος από κράτος και θεσμικούς φορείς.
Μιλάμε για την εγχώρια βιομηχανία ηλιακών συλλεκτών για ζεστό νερό. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η ελληνική βιομηχανία ηλιακών συστημάτων είναι όχι μόνο πρωτοπόρα σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ παράγει τεχνολογία, βρίσκεται σε μόνιμη και παραγωγική συνεργασία με τα εργαστήρια του Δημόκριτου, ενώ η Ελλάδα είναι δεύτερη σε εγκατεστημένα και λειτουργούντα συστήματα στην ΕΕ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ηλιακών Θερμικών Συστημάτων (ESTIF), οι ηλιακοί συλλέκτες που λειτουργούν στην Ελλάδα το 2011 αντιστοιχούσαν με 2.861 θερμικά μεγαβάτ. Το μέγεθος αυτό είναι μεγαλύτερο από δύο λιγνιτικούς σταθμούς της ΔΕΗ, ενώ σήμερα η εγκατεστημένη ισχύς ηλιακών συστημάτων οπωσδήποτε θα πλησιάζει τα 3.000 μεγαβάτ.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι ότι στην Ελλάδα, παρά την οικονομική κρίση, το 2011 υπήρξε αύξηση 7,5% στην εγκατάσταση των νέων συστημάτων. Το γεγονός επισημαίνει σε σχετική ανάλυση η ESTIF, τονίζοντας ότι παρά το ότι η ελληνική αγορά είναι ώριμη, οι καταναλωτές προχωρούν στην τοποθέτηση ηλιακών συστημάτων, γνωρίζοντας ότι θα αποσβέσουν σύντομα τη δαπάνη και θα έχουν κέρδος, καθώς τα τιμολόγια ηλεκτρικού θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Η ίδια εικόνα επικρατεί και στην άλλη μνημονιακή Χώρα την Ιρλανδία, όπου το ποσοστό αύξησης ήταν 8,5%. Αντίθετα μεγάλη πτώση 30,2% καταγράφεται στην Πορτογαλία και στην Ισπανία 20,7%.
Τέλος να πούμε ότι σε ανταπόδοση της τεράστιας συνεισφοράς των ηλιακών συστημάτων στο περιβάλλον και στην εξοικονόμηση ενέργειας, το Ελληνικό Κράτος το μόνο που έκανε ήταν να καταργήσει πριν μερικά χρόνια τη φοροαπαλλαγή για αγορά ηλιακών συλλεκτών.
