Φανταστείτε έναν ουρανοξύστη που δεν προσφέρει μόνο χώρους διαβίωσης και εργασίας, αλλά λειτουργεί και ως γιγαντιαία μπαταρία, αποθηκεύοντας ενέργεια και συμβάλλοντας στη μείωση του δικού του αποτυπώματος άνθρακα. Αυτή η φουτουριστική ιδέα εξερευνάται από την Skidmore, Owings & Merrill (SOM), μια φημισμένη αρχιτεκτονική εταιρεία, σε συνεργασία με την Energy Vault, μια εταιρεία αποθήκευσης ενέργειας, σύμφωνα με το Bloomberg.
Το όραμά τους περιλαμβάνει τη χρήση της βαρύτητας για την αποθήκευση ενέργειας. Μέσα στον ουρανοξύστη, τεράστια μπλοκ ή νερό θα ανυψώνονται με ηλεκτρικούς κινητήρες, δημιουργώντας δυναμική ενέργεια που μπορεί να μετατραπεί ξανά σε ηλεκτρική ενέργεια όταν χρειαστεί, απλά με την χαμήλωση των βαρών. Αυτή η προσέγγιση είναι παρόμοια με τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς άντλησης, αλλά αντί να βασίζεται σε γεωγραφικά χαρακτηριστικά όπως φράγματα και δεξαμενές, αξιοποιεί το ίδιο το ύψος του κτιρίου.
Τα οφέλη είναι δυνητικά σημαντικά. Οι ψηλότεροι ουρανοξύστες μπορούν να αποθηκεύσουν περισσότερη ενέργεια λόγω του μεγαλύτερου ύψους από το οποίο μπορούν να ανυψωθούν τα βάρη. Οι σχεδιασμοί της SOM προβλέπουν ουρανοξύστες που ξεπερνούν τα 300 μέτρα και οι οποίοι θα μπορούσαν όχι μόνο να τροφοδοτούν τις δικές τους λειτουργίες αλλά και να αντισταθμίζουν τις εκπομπές άνθρακα που σχετίζονται με τα δομικά τους υλικά. Αυτή η «αποπληρωμή άνθρακα» θα μπορούσε να επιτευχθεί εντός χρονικού διαστήματος μόλις δύο έως τεσσάρων ετών, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους.
Ωστόσο, υπάρχουν εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν. Πρόκειται για μια νέα τεχνολογία και η ενσωμάτωσή της στον σχεδιασμό ουρανοξυστών απαιτεί την πλοήγηση σε αχαρτογράφητα εδάφη. Ο σχεδιασμός, η αδειοδότηση και η χρηματοδότηση για τέτοια μεγάλης κλίμακας έργα είναι μακροχρόνιες διαδικασίες. Επιπλέον, δεν είναι όλα τα κτίρια κατάλληλα. Μόνο ένας περιορισμένος αριθμός “supertall” έργων υπερβαίνουν το όριο των 200 μέτρων που είναι απαραίτητο για να είναι πραγματικά αποδοτικό αυτό το σύστημα.
Παρά τις προκλήσεις αυτές, οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτή η ιδέα έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώσει το ενεργειακό τοπίο της κατασκευαστικής βιομηχανίας. Η SOM αναζητά ενεργά συνεργάτες ανάπτυξης για να πραγματοποιήσει το όραμά της, με πιθανή ημερομηνία έναρξης έργου το 2026.
Ενώ η εμπορευματοποίηση μπορεί να χρειαστεί κάποιο χρόνο, η ιδέα των ουρανοξυστών ως μπαταρίες προσφέρει μια ματιά σε ένα μέλλον όπου τα κτίριά μας όχι μόνο καταναλώνουν ενέργεια αλλά συμβάλλουν και σε έναν πιο καθαρό, πιο βιώσιμο κόσμο. Αυτή η καινοτόμος προσέγγιση θα μπορούσε να έχει βαθύ αντίκτυπο στον τρόπο που σχεδιάζουμε, κατασκευάζουμε και τροφοδοτούμε τις πόλεις μας.
Πηγή michanikos-online.gr