Γράφει ο Πέτρος Χασάπης
Όσο και αν ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας στο πολιτικό μας σύστημα είναι διακοσμητικός, εντούτοις υπήρξαν περιπτώσεις στο παρελθόν όπου ο ΠτΔ θα μπορούσε να ορθώσει κάποια εμπόδια στις παραβιάσεις του Συντάγματος και στην εξαθλίωση του λαού από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Όπως για παράδειγμα στις περιπτώσεις έκδοσης ΠΝΠ κ.λ.π.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί όμως και στο μέλλον. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θα κατορθώσει να παραμείνει στην εξουσία και για πόσο χρόνο, ενώ η θητεία του ΠτΔ είναι μια απρόσκοπτη πενταετία μέχρι το 2020! Μπορεί για παράδειγμα η κυβέρνηση να μην τα καταφέρει ή οι δανειστές μαζί με τους ντόπιους ολιγάρχες να την εξαναγκάσουν σε πτώση και να προσπαθήσουν στη συνέχεια να ανεβάσουν στην εξουσία δικά τους πολιτικά ανδρείκελα.
Είναι επομένως σημαντικό, στην Προεδρία της Δημοκρατίας να υπάρχει ένα πρόσωπο αντιμνημονιακό ώστε να μπορέσει να ορθώσει κάποια αναχώματα ξεπουλήματος της χώρας και περαιτέρω εξαθλίωσης του ελληνικού λαού.
Είναι λάθος να πιστεύουν οι κ.κ. Τσίπρας και Καμμένος ότι εκλέγοντας έναν δεξιό και κυρίως μνημονιακό ΠτΔ, αφενός θα εξασφαλίσουν τη συναίνεση της Δεξιάς, αφετέρου θα επιτύχουν τον εξευμενισμό των δανειστών. Τόσο οι ίδιοι, όσο και ο λαός θα το βρουν μπροστά τους αυτό το πρόβλημα.