Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Με μια αποφασιστική και ασυνήθιστη για τους προκατόχους της απόφαση, η Ράνια Αντωνοπούλου «εγκαινίασε» τη σύγκρουση με το «κράτος εν κράτει» του μηχανισμού επαγγελματικής κατάρτισης που λυμαίνεται τα προγράμματα επιδότησης της ανεργίας. Η απόφαση για ακύρωση προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης ανέργων το οποίο είχε σχεδιάσει η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου με το αιτιολογικό ότι «ο σχεδιασμός του προγράμματος που είχε γίνει από την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου ήταν σκανδαλώδης, καθώς δεν εξασφάλιζε στους ανέργους τα μέγιστα δυνατά οφέλη», είναι η πρώτη δυνατή βολή κατά όχι μόνο των παρόχων επαγγελματικής κατάρτισης αλλά και κατά «ολιγαρχών» του ιδιωτικού τομέα που μέχρι σήμερα επωφελούνταν από αυτά τα προγράμματα. Στην προκειμένη περίπτωση, μάλιστα, τα βέλη έχουν κατεύθυνση τον «ολιγάρχη» του κατασκευαστικού τομέα κ. Μπόμπολα…
Η υπόθεση αυτή επιβεβαιώνει πλήρως όσο αποκαλύψαμε στο άρθρο μας με τίτλο («Η Ράνια Αντωνοπούλου, το 1,5 εκατ. άνεργοι και οι ‘‘χρυσοθήρες’’ των ΚΕΚ», 1/5/2015): ότι κονδύλια πολύ σημαντικού ύψους του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΣΠΑ) αντί να ενισχύουν τους ανέργους, πηγαίνουν στο συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό τους στη συμμαχία Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης – Κέντρων Διά Βίου Μάθησης και «ολιγαρχών» του ιδιωτικού τομέα. Τα πρώτα υλοποιούν το στάδιο της κατάρτισης και οι δεύτεροι το στάδιο της «πρακτικής άσκησης», καταναλώνοντας το 75% των πόρων των αντίστοιχων προγραμμάτων.
Το «στόρυ» έχει -ή μάλλον είχε μέχρι σήμερα- περίπου ως εξής:
Τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης – Κέντρα Διά Βίου Μάθησης «στρατολογούν» από τον κουβά των «ανέργων» για την υλοποίηση προγραμμάτων κατάρτισης, τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με πραγματική άνοδο του επιπέδου γνώσεων και δεξιοτήτων των ανέργων. Στην προκείμενη περίπτωση του προγράμματος που ακύρωσε η κ. Αντωνοπούλου, προσκλήθηκαν άνεργοι ηλικίας 29 έως… 64 ετών σε πρόγραμμα «επιταγής εισόδου στην αγορά εργασίας».
Η ανακοίνωση αναστολής του προγράμματος αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Η πρόβλεψη κατάρτισης και πρακτικής άσκησης για τόσο ευρύ φάσμα ηλικιών ανέργων με τόσο ριζικά και διαφορετικά χαρακτηριστικά και ανάγκες, καθιστούσε το πρόγραμμα άστοχο και αναποτελεσματικό. Τι κοινό μπορεί να έχει ο άνεργος 29 ετών με τον άνεργο που βρίσκεται λίγο πριν τη συνταξιοδότησή τους»…
Στη συνέχεια, οι ούτω «καταρτισμένοι» άνεργοι κατευθύνονται στον ιδιωτικό τομέα για το στάδιο της πρακτικής άσκησης – εδώ εμπλέκονται και επωφελούνται οι εταιρείες «ολιγαρχών» του ιδιωτικού τομέα. Στην προκείμενη περίπτωση, ευνοημένες είναι οι τεχνικές εταιρείες του κ. Μπόμπολα (τουλάχιστον μεταξύ άλλων) – το όνομα υπάρχει πίσω από τις γραμμές στην ανακοίνωση χωρίς να αναφέρεται. Στην προκήρυξη του προγράμματος οι πιο δυναμικοί κλάδοι της ελληνικής οικονομίας προσδιορίζονταν η πρωτογενής παραγωγή αγροτικών προϊόντων, οι ιχθυοκαλλιέργειες, ο τουρισμός, η ενέργεια και ιδίως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Αναφέρει σχετικά η ανακοίνωση της κ. Αντωνοπούλου:
«Αντί λοιπόν οι άνεργοι να κατευθύνονται στους παραπάνω κλάδους της ελληνικής οικονομίας, όπως προβλεπόταν στην προκήρυξη, οι πρώην ιθύνοντες του σχεδιασμού του προγράμματος, τους διοχέτευαν, κατά κύριο λόγο, στον κατασκευαστικό τομέα. Συγκεκριμένα 10.000 άνεργοι, δηλαδή το 62% επί του συνόλου των ανέργων που θα συμμετείχαν στο πρόγραμμα, θα παρείχαν επιδοτούμενη εργασία αποκλειστικά στις τεχνικές εταιρίες»…
Για το στάδιο της πρακτικής άσκησης έχουν δει το φως της δημοσιότητας ιστορίες με «πρακτικά ασκούμενους» ανέργους που διατηρούνταν σε κοντέινερ των εταιρειών κοντά στον υποτιθέμενο χώρο άσκησης ώστε να είναι… διαθέσιμοι ανά πάσα στιγμή σε περίπτωση ελέγχου…
Με τούτα και με κείνα, το πολύ μεγαλύτερο μέρος των διατιθέμενων ποσών τελικά δεν καταλήγει στους ανέργους αλλά στο «μηχανισμό» κατάρτισης – πρακτικής άσκησης. Ιδιαίτερα στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, το «είχε παρακάνει» σε αυτό το ζήτημα. Αναφέρει σχετικά η ανακοίνωση:
«Στην προκήρυξη του προγράμματος οι πιο δυναμικοί κλάδοι της ελληνικής οικονομίας προσδιορίζονταν η πρωτογενής παραγωγή αγροτικών προϊόντων, οι ιχθυοκαλλιέργειες, ο τουρισμός, η ενέργεια και ιδίως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Αντί λοιπόν οι άνεργοι να κατευθύνονται στους παραπάνω κλάδους της ελληνικής οικονομίας, όπως προβλεπόταν στην προκήρυξη, οι πρώην ιθύνοντες του σχεδιασμού του προγράμματος, τους διοχέτευαν, κατά κύριο λόγο, στον κατασκευαστικό τομέα. Συγκεκριμένα 10.000 άνεργοι, δηλαδή το 62% επί του συνόλου των ανέργων που θα συμμετείχαν στο πρόγραμμα, θα παρείχαν επιδοτούμενη εργασία αποκλειστικά στις τεχνικές εταιρίες.
Η πριμοδότηση του τεχνικού κλάδου, παρότι ούτε καν αναφερόταν ως δυναμικός κλάδος στην προκήρυξη, είχε ως αποτέλεσμα τη στρεβλή κατανομή των κονδυλίων. Βάσει του αρχικού σχεδιασμού, από το συνολικό προϋπολογισμό των 112 εκατομμυρίων ευρώ τα 70 εκατομμύρια κατευθυνόταν στον τεχνικό κλάδο και τα υπόλοιπα 42 εκατομμύρια κατανέμονταν στον κλάδο διαχείρισης στερεών και υγρών αποβλήτων και στον κλάδο των Νέων Τεχνολογιών».
Αλλά αυτός δεν ήταν ο μοναδικός τομέας όπου το συγκεκριμένο πρόγραμμα το «είχε παρακάνει». Σύμφωνα με την ανακοίνωση:
«Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό του προγράμματος η κατανομή των κονδυλίων γινόταν προς όφελος των Παρόχων Κατάρτισης και όχι των ανέργων. Το 75% των κονδυλίων θα κατέληγε στα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης (ΚΔΒΜ) και μόλις το 25% στους ανέργους»…
Αποστερημένη -προσώρας τουλάχιστον- από τα εργαλεία πολιτικής που ανέμενε ότι θα έχει στη διάθεσή της βάσει των προεκλογικών εξαγγελιών του ΣΥΡΙΖΑ (πρόγραμμα δημιουργίας 300.000 θέσεων πλήρους απασχόλησης όπου το Δημόσιο θα λειτουργούσε σαν «εργοδότης τελευταίας καταφυγής», η κ. Αντωνοπούλου φαίνεται αποφασισμένη παρ’ όλα αυτά να μη μείνει άπραγη… Και αν μη τι άλλο δείχνει όχι μόνο τη διάθεση αλλά και το σθένος να τα βάλει με το σύστημα που «καταναλώνει αντιπαραγωγικά», δηλαδή προς ίδιον όφελος, μεγάλου ύψους πόρους που προορίζονται για να καλυτερεύσουν τη ζωή των ανέργων.
