Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Follow @Νakos_Ioannis
Στον απόηχο της συνεδρίασης της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας, αξίζει να αναφερθεί το γεγονός πως για ακόμη μία φορά οι σχέσεις μεταξύ της Εκκλησίας και της Πολιτείας δεν βρίσκονται και στα καλύτερα τους.
Πιο συγκεκριμένα, η συνεδρίαση έγινε προκειμένου οι πιο διακεκριμένοι Ιερείς της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας να μπορέσουν να αποκτήσουν ως επί το πλείστον μία ενιαία θέση σχετικά με ζητήματα που απασχολούν την δημόσια ζωή της χώρας και που οι προεκτάσεις τους, αν όχι εξ’ ολοκλήρου, αφορούν και τον εκκλησιαστικό χώρο.
Τα ζητήματα τα οποία τέθηκαν επί τάπητος αφορούσαν από την μια το πολύ σημαντικό θέμα του μαθήματο των θρησκευτικών και από την άλλη τις κυβερντητικές προτάσεις περί διαχρισμού της εκκλησίας-κράτους.
Η αλλαγή στάσης του Ιερώνυμου, και όσα δήλωσε
Προς έκπληξη πολλών, τις τελευταίες ημέρες τόσο ο λόγος, όσο και η πυκνότητα των εμφανίσεων του Ιερώνυμου φανερώνουν για αυτούς που γνωρίζουν “τα του οίκου της εκκλησίας”, μία στροφή προς την πτέρυγα των ιεραρχών που συντάσσονται με τις απόψεις του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, ο οποίος τοποθετείται στο σκληροπυρηνικό μπλοκ των ιεραρχών, με αποτέλεσμα η επιλογή Ιερωνύμου να ερμηνευθεί ως άνοιγμα προς την πτέρυγα αυτή.
“Η παθιασμένη ομιλία του Ιερώνυμου”
Ενδεικτικά, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος επικαλούμενος τον Σεραφείμ ανέφερε ότι «τα κόμματα της Αριστεράς με τη γνωστή φιλοσοφικο-κοινωνική βιοκοσμοθεωρία του κομμουνιστικού κοσμοειδώλου, όπως γνώρισε τον χωρισμό αυτό ο καταρρεύσας υπαρκτός σοσιαλισμός στο ανατολικό μπλοκ, που στην ουσία ήταν ο διωγμός της θρησκευτικής πίστεως, ελαύνονται από αποτυχημένα αθεϊστικά ιδεολογήματα και συναντώνται με τα υπόλοιπα κόμματα του νεοφιλελεύθερου χώρου κάτω από τις ντιρεκτίβες της νέας εποχής και της νέας τάξεως. Μιλούν γα χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους επικαλούμενοι δήθεν προοδευτικά συνθήματα. Οι αντιλήψεις, όμως, περί χωρισμού είναι του περασμένου αιώνα που γεννήθηκαν κάτω από μισαλλόδοξο αντιθρησκευτικό και αντικληρικαλιστικό λαϊκιστικό πνεύμα που δεν συμβιβάζεται με τις σημερινές πολιτειακές και θρησκευτικές αντιλήψεις».
Το ζήτημα των Θρησκευτικών και του διαχωρισμού Εκκλησίας-Κράτους
Τώρα όσον αφορά στα κυρίως θέματα της συνεδρίασης, αξίζει να τονισθεί το γεγονός πως το πνεύμα αλλά και οι ομιλίες κατά την διάρκεια της συνεδρίασης, φανέρωσαν ομοψυχία,ταύτιση και φυσικά επισταμένη προσοχή στους μελλοντικούς κινδύνους που θα πρέπει να προβλεφθούν.
Ειδικότερα, για το μάθημα των Θρησκευτικών, επικράτησε η άποψη ότι η συζήτηση θα πρέπει να τεθεί επί μηδενικής βάσεως και με συνομιλητές την Εκκλησία και την Πολιτεία, τοποθετώντας με αυτόν τον τρόπο εκτός κάδρου των Υπουργό Παιδείας κ. Φίλη.
Επιπροσθέτως, για το ζήτημα του διαχωρισμού Εκκλησίας-Κράτους οι απόψεις της εκκλησίας, έτσι όπως αυτές εκφράστηκαν άμεσα από τον κ. Ιερώνυμο, δείχνουν να αναδεικνύουν ως κυρίαρχο δρώντα και ρυθμιστή των εξελίξεων τον ίδιο τον Ελληνικό λαό.
Εν κατακλείδι και προς αποφυγήν παρεξηγήσεων οφείλω να μεταφέρω πως η συζήτηση περί “Δημοψηφίσματος” για την τελική έκβαση αυτής της διαχρονικής αντιπαράθεσης δεν μπορεί να υιοθετηθεί ως άποψη-πρόταση από τους κόλπους της Εκκλησίας. Μπορεί εμμέσως με τα λεγόμενα της, να το εννοεί όμως ευθεία και άμεση διατύπωση δεν υπάρχει μέχρι και αυτήν την στιγμή.
Τέλος, οι επόμενοι μήνες αν όχι και ημέρες θα μας φανερώσουν το τι μέλλει γενέσθαι σχετικά με τις σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους και το κατά πόσο υπάρχει η η πιθανότητα μελλοντικής βελτίωσης τους.
Χαίρομαι όμως που η πνευματική ελίτ του Χριστιανισμού εν Ελλάδι δείχνει να καταλαβαίνει την κρισιμότητα της καταστάσεως και να στέκεται δειλά δειλά στα πόδια της κατά εκείνων που μεθοδικά εδώ και χρόνια την οδηγούν σε ιδεολογικές παγίδες και τέλματα τα οποία δυστυχώς εάν επιτύχουν θα αλλοιώσουν πολλά από τα χαρακτηριστικά και της Εκκλησίας, αλλά και του ποιμνίου στο οποίο εκείνη απευθύνεται.
