Γράφει η Έφη Αλικάκου
Τελευταία εικοσιτετράωρα πριν εκπνεύσει μία ακόμη χρονιά και ως συνήθως στο οικογενειακό και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον επικρατεί μία τάση απολογισμού και αξιολόγησης του έτους. Ήταν ωραία χρονιά το 2015 λοιπόν;
Ας εξετάσουμε κάπως πιο ενδελεχώς το ερώτημα με ελαφρά φιλοσοφική διάθεση. Τι σημαίνει ωραία στο εν λόγω γλωσσικό πλαίσιο; Για τους Αρχαίους ημών προγόνους η λέξη ωραίος ήτο παράγωγο του ουσιαστικού «ώρα», έτσι όταν κάτι χαρακτηριζόταν ωραίο αίτια ήταν το καλό timing, το γεγονός δηλαδή το ότι συνέβη στη σωστή ώρα. Το αυτό και για τους ανθρώπους. Ωραία γυναίκα δεν ήταν απλά το όμορφο θηλυκό εξωτερικά αλλά ένα ον με ικανότητα να πράττει και να ομιλεί έγκαιρα και ορθά.
Στην εποχής μας το επίθετο «ωραίος-α» περικλείει αποκλειστικά και μόνο την έννοια του όμορφου, του ευχάριστου, του άκοπου. Ελάχιστοι μάλιστα άνθρωποι γνωρίζουν την ετυμολογία της. Την ίδια ώρα η κοινωνία βυθίζεται μέρα με τη μέρα σε μία αθεράπευτη μιζέρια καθώς μπαίνει διαρκώς σε ατυχείς συγκρίσεις με τα πρότυπα που προβάλλουν τα ΜΜΕ και τα social media. Μοιραία λοιπόν το άτομο με τη παραμικρή ατυχία, αστοχία ή στεναχώρια που υφίσταται καταριέται το σύμπαν και καταρρακώνεται ψυχολογικά. Ελάχιστοι άνθρωποι ξέρουν να στέκονται στα πόδια τους και ακόμα λιγότεροι ξέρουν να αξιολογούν τη βαρύτητα όσων τους συμβαίνουν. Εδώ παρεισφρέει και ο όρος «first world problems», ο οποίος με γερή δόση ειρωνείας στηλιτεύει ουσιαστικά τα πράγματα που ο δυτικός θεωρεί σοβαρά «προβλήματα», τα όποια ούτε καν πλησιάζουν τη σοβαρότητα των δυσκολιών του τρίτου κόσμου.
Δεν υπάρχει καλή και κακή χρονιά. Η χρονιά δεν είναι έμβιο ον για να χαρακτηρίζεται τόσο απλουστευμένα και επιφανειακά ούτε είχε προηγούμενα με κάποιον από εμάς ώστε να αποφασίσει να μας προκαλέσει οιουδήποτε είδους συμφορά. Είναι απλώς μία μικρογραφία της ίδιας της ζωής που, όπως ακριβώς τα φυτά για να ζήσουν χρειάζονται νερό και ήλιο, έτσι και αυτή είναι οικοδόμημα καμωμένο τόσο από χαρές όσο και από λύπες (συχνά δε περισσότερες λύπες). Αναμφίβολα σε πολλούς φέτος ίσως να έτυχαν περισσότερα αρνητικά συμβάντα που ήταν είτε θέμα καθαρής τύχης είτε αποτελέσματα προσωπικών επιλογών. Δεν ωφελεί όμως να σιχτιρίζουμε τη χρονιά. Ακόμα και κάποιες ατυχίες ή απροσδόκητα γεγονότα συμβαίνουν για κάποιο λόγο και μακροπρόθεσμα βγαίνουν σε καλό. Εξαίρεση φυσικά αποτελούν ορισμένα γεγονότα που εξ’ ορισμού δεν χαρακτηρίζονται από τελεολογικό περιεχόμενο με την αριστοτελική έννοια, όπως για παράδειγμα οι θάνατοι αγαπημένων προσώπων.
Ας προσπαθούμε λοιπόν κάθε χρόνο να αυξάνουμε τις αντοχές μας και να χαλυβδώνουμε τη ψυχή μας από τις εκάστοτε κακοτοπιές δίχως να καταφεύγουμε πια στη τεχνική του εξιλαστήριου θύματος. Ήταν ωραία χρονιά το 2015 με τα καλά και τα άσχημα της!
