Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Ειδικός επιστημονικής και τεχνολογικής πολιτικής
Το ευρωκοινοβούλιο αποφάσισε να επιτρέψει στα κράτη – μέλη της ΕΕ να αποφασίσουν μόνα τους για την νομιμοποίηση ή απαγόρευση της καλλιέργειας μεταλλαγμένων τροφίμων στα εδάφη τους. Η εν λόγω απόφαση έρχεται ως αποτέλεσμα ενός μακροχρόνιου debate από το 2010, για τους κινδύνους των μεταλλαγμένων στη δημόσια υγεία και την αγροτική παραγωγή.
Υπέρ της νομοθεσίας μίλησε ο ευρωβουλευτής των Φιλελευθέρων Δημοκρατών, Φρεντερίκ Ρης: «Αυτή η συμφωνία θα εξασφαλίσει μεγαλύτερη ευελιξία για τα κράτη μέλη που επιθυμούν να περιορίσουν την καλλιέργεια γενετικώς τροποποιημένων τροφίμων στην επικράτειά τους».
Από την άλλη, η ευρωβουλευτής των Πρασίνων, Ρεμπέκα Χαρμς, δήλωσε ότι «Πρόκειται για ένα κακό μέτρο, διότι η ΕΕ θα γίνει σύντομα ένα συνονθύλευμα αντικρουόμενων καθεστώτων, όταν αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια κοινή προσέγγιση».
Ενώ φαινομενικά η νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία αφήνει ελεύθερες τις χώρες να απαγορεύσουν την καλλιέργεια των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων (GMO) για λόγους περιβαλλοντικής πολιτικής, δημόσιας υγείας και κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής, στην πραγματικότητα αποτελεί μια ήττα του οικολογικού κινήματος.
Αυτό που οικολόγοι και ακτιβιστές ενάντια στα GMO τρόφιμα φωνάζουν παγκοσμίως εδώ και χρόνια είναι ότι δεν είναι δυνατόν πρακτικά να περιορίσουμε την καλλιέργεια των μεταλλαγμένων τροφίμων, αφού παράγωγά τους χρησιμοποιούνται παντού στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό, όσο και άγνωστο στο ευρύ κοινό, ότι ανέκαθεν το νομικό πλαίσιο ακόμη και για τον προσδιορισμό του τι ακριβώς είναι ένα μεταλλαγμένο τρόφιμο δεν έχει επιτευχθεί απολύτως. Για παράδειγμα, το γάλα μιας αγελάδας η οποία δεν έχει υποστεί γενετική τροποποίηση, δε θεωρείται μεταλλαγμένο. Τι συμβαίνει όμως στην περίπτωση που η αγελάδα αυτή τρέφεται με τροφή που προέρχεται από αγροκαλλιέργεια μεταλλαγμένων;
Απλούστερη για την αδυναμία ελέγχου της εξάπλωσης των μεταλλαγμένων είναι η περίπτωση ενός μπισκότου του οποίου το αλεύρι, τα αυγά ή η ζάχαρη μπορεί να είναι GMO προϊόντα. Φυσικά πάντα μπορεί ένας αγρός με συμβατικά λαχανικά να μολυνθεί από σπόρους μεταλλαγμένων φυτών.
Όμως συνέπειες αυτής της απόφασης αφορούν και την κοινοτική πολιτική πέραν των μεταλλαγμένων τροφίμων αφού όπως τονίζει ο Πάβελ Σβιντλίκι του ινστιτούτου Open Europe, σύμφωνα με το tvxs,Η σημασία της εν λόγω απόφασης «Αναγνωρίζει ρητά ότι οι διαφορετικές οπτικές ανάμεσα στα κράτη-μέλη επιβάλλουν πιο ευέλικτη προσέγγιση από την πλευρά της Ε.Ε. με μεγαλύτερη ικανότητα των κρατών-μελών να προσαρμόζουν την πολιτική τους στις δικές τους οικονομικές, πολιτιστικές και πολιτικές συνθήκες. Αυτή η στάση πρέπει να τηρηθεί και σε σειρά άλλων πολιτικών της Ε.Ε., από τις διασφαλίσεις των χωρών που βρίσκονται εκτός ευρώ μέχρι τη μεγαλύτερη συνεργασία στον τομέα της απελευθέρωσης υπηρεσιών και τη συνεργασία των διωκτικών αρχών.»
