Τρία πράγματα στη ζωή δεν γυρίζουν πίσω. Ο χρόνος που χάθηκε, τα λόγια που ειπώθηκαν και οι ευκαιρίες που έφυγαν. Αρχίζω να σχηματίζω την εικόνα πως η τριμερής συγκυβέρνηση χάνει τρία στα τρία. Απόδειξη για αυτό, η χθεσινή συνάντηση των τριών αρχηγών.
Καμία απόφαση, καμία θετική έκπληξη αλλά και κανένα μέτρο εντός του 2012, όπως έσπευσαν να μας διαβεβαιώσουν. Προφανώς ήταν μια συνάντηση σε ένα κλίμα «ζεν χαλαρότητας», διότι είτε το ομολογούν, είτε όχι, παραμένουν θιασώτες της διάσημης παπανδρεϊκής ρήσης «μην πειράζετε τα μπάνια του λαού». Το κακό είναι ότι οι υπόλοιποι, εταίροι και δανειστές, δεν κάνουν μπάνια. Ζητούν λοιπόν να «δουν φως» κι όσο δεν βλέπουν, έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε πως θα μας φάει το μαύρο σκοτάδι.
Σε κάθε περίπτωση, μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιληφθώ πως μια κυβέρνηση «εθνικής ευθύνης», κάτω από έκτακτες περιστάσεις μπορεί να λειτουργεί σαν να μη συμβαίνει τίποτα και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι…. βουτιές!
Χάθηκε μια ολόκληρη εβδομάδα με το να μπαινοβγαίνει το «χαράτσι» των ακινήτων στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Το πρωί έβγαινε (στις πρωινές ενημερωτικές που βλέπει το «πόπολο») και το βράδυ ξανάμπαινε (στα δελτία ειδήσεων που τα παρακολουθούν με περισσότερη προσοχή και οι «έξω»). Τελικά το «χαράτσι» θα παραμείνει στους λογαριασμούς της ΔΕΗ αλλά η βδομάδα χάθηκε με ένα λάθος θέμα και με μια ειλημμένη απόφαση από την προηγούμενη κυβέρνηση στην οποία συμμετείχαν ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς.
Εν τω μεταξύ, ουδείς γνωρίζει το τι μέλλει γενέσθαι σε ένα άλλο εξίσου σοβαρό θέμα, της φορολόγησης του πετρελαίου. Ισχύουν τα λόγια που ειπώθηκαν κατά το παρελθόν για εξίσωση τιμών πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης ή τα λόγια που ειπώθηκαν χθες πως δεν θα ληφθεί κανένα μέτρο εντός του έτους; Σας λέω με βεβαιότητα πως η εξίσωση θα γίνει, αλλά η κυβέρνηση ροκανίζει από πολύ νωρίς την αξιοπιστία της. Και κυρίως δημιουργεί την εντύπωση πως δεν μπορεί να διαχειρίζεται την κρίση με ένα πιο δημιουργικό τρόπο σε σχέση με αυτά που συνέβαιναν πριν. Δημιουργικός τρόπος σημαίνει αντί να κρύβομαι πίσω από το δάκτυλό μου, παίρνω μια γενναία απόφαση. Καταργώ το πετρέλαιο θέρμανσης ως τύπο πετρελαίου. Αυτό σημαίνει χτυπώ πραγματικά το λαθρεμπόριο. Ούτε «εξισώσεις», ούτε τίποτα. Διότι με εξισωμένες τιμές δεν είναι λογικό να υπάρχουν δύο τύποι πετρελαίων, που το ένα θα είναι καλύτερης ποιότητας (κίνησης) και το άλλο δεύτερης ποιότητας (θέρμανσης). Καταργείς τον ένα τύπο, έχεις ένα πετρέλαιο, σε μια τιμή, για όλες τις χρήσεις. Δεν ξέρω βέβαια τι γνώμη έχουν οι λαθρέμποροι για μια τέτοια απόφαση που τους «κλείνει το σπίτι»…
Περίμενα τουλάχιστον αυτή η κυβέρνηση «εθνικής ευθύνης» να δείξει πως ξέρει να αξιοποιεί ευκαιρίες.
Περίμενα δηλαδή να μου πει ποιες αποκρατικοποιήσεις θα κάνει μέχρι τον Δεκέμβρη, έχοντας σύμμαχο την κοινή γνώμη. Περίμενα να μου πει ότι δεν θα αναλώνει χρόνο στο γραφειοκρατικό «ράβε – ξήλωνε» με διεθνείς διαγωνισμούς αλλά με απευθείας διακρατικές διαπραγματεύσεις θα κλείνει συμφωνίες. Αυτό σημαίνει συμφωνώ με τα Αραβικά Εμιράτα και αναλαμβάνουν σε ένα μήνα το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Περίμενα να μου πουν οι τρεις αρχηγοί των πρόγραμμα των επισκέψεών τους τον Αύγουστο. Σε ποιες χώρες θα πάνε για να προσελκύσουν επενδύσεις αλλά και να συζητήσουν προτάσεις για την αγορά του ελληνικού χρέους, ώστε να μην εξαρτόμαστε από το πώς ξυπνάει κάθε μέρα η κ. Μέρκελ. Περίμενα επίσης να μου πουν τους βασικούς άξονες της στρατηγικής που θα ακολουθήσει ο Υπουργός Οικονομικών όταν θα πάει τον Σεπτέμβριο στις ΗΠΑ για το IMF. Ποιες άλλες συναντήσεις θα κάνει; Θα δει Δημοκρατικούς και Ρεμπουπλικάνους; Ποιους και με ποια ατζέντα; Ξέρει να εκμεταλλευτεί την προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ για να πάρει ό,τι περισσότερο μπορεί για την Ελλάδα;
Δυστυχώς χθες δεν άκουσα τίποτε για όλα αυτά. Άκουσα μόνο ότι οι τρείς συμφώνησαν. Ναι, αλλά σε τι; Στο να αφήσουν το χρόνο να κυλάει; Αν οι ευκαιρίες χάνονται, αν ο χρόνος χάνεται και το μόνο που μένει είναι «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε», τότε οι αρχηγοί να μην απορούν που ήδη ακούγεται ψιθυριστά (και από Σεπτέμβρη μάλλον φωνακτά) πως « δεν πάνε καλά».
ΥΓ1: Η διαφήμιση του ΓΕΡΜΑΝΟΥ πριν δυο – τρία χρόνια που έλεγε «το χάσαμε το κορμί, πατριώτη», νομίζω συνοψίζει άριστα την κατάσταση της κυβέρνησης.
ΥΓ2: Οι Ιταλοί που είναι μάγκες και δεν χάνουν «κορμί» με τίποτα, έχουν καταφέρει το εξής καταπληκτικό. Ουδείς τους κατηγορεί ως «μαύρο πρόβατο» και πηγή του κακού για την ευρωζώνη, ο Μόντι έχει πείσει τους πάντες πως είναι ένας δεύτερος Ντράγκι και την ίδια στιγμή καταστρώνουν οργανωμένο πλάνο επιστροφής στη λιρέττα!!! Για να καταλάβω δηλαδή… Εμείς θα πέσουμε μαχόμενοι υπέρ ενός ευρώ από το οποίο θα την έχουν κάνει όλοι οι υπόλοιποι; Αυτό λέγεται Σχέδιο;
