Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής
Σοκ στην παγκόσμια κοινότητα προκάλεσε για άλλη μία φορά ο Κιμ Γιονγκ Ουν όταν τα ξημερώματα της προηγούμενης Κυριακής πυροδότησε μία βόμβα υδρογόνου προκαλώντας σεισμική δόνηση. Φυσικά η παγκόσμια κοινότητα βρίσκεται σε αναμμένα κάρβουνα μετά από αυτό και περιμένει την αντίδραση της Αμερικής.
Φαίνεται πως ο Βορειοκορεάτης ηγέτης το έχει τακτική να πραγματοποιεί δοκιμές πυραύλων μετά από τις ασκήσεις επίδειξης ισχύος που πραγματοποιεί κατά καιρούς η Αμερική μαζί με την Νότια Κορέα. Αυτή την φορά όμως δεν επέλεξε να κάνει μία απλή πυραυλική δοκιμή, αλλά αντ’ αυτού έκανε μία δοκιμή βόμβας υδρογόνου, οι οποίες είναι ακόμα πιο επικίνδυνες από τις ατομικές.
Η εξέλιξη του πυρηνικού του οπλοστασίου
Μέχρι την τελική ανάληψη της εξουσίας από τον νυν ηγέτη της Β. Κορέας οι προκάτοχοι του πραγματοποιούσαν απλές απειλές ότι πρόκειται να αναπτύξουν πυρηνικά όπλα. Η ποιοτική διαφορά των προκατόχων με τον Κιμ Γιονγκ Ουν είναι ότι εκείνος κατάφερε να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, ενώ είναι στο μεταίχμιο της εξέλιξης του σε πυρηνική δύναμη.
Αναλυτικά, είναι όλες οι κρίσιμες ημερομηνίες δοκιμών των πυρηνικών πυραύλων, αλλά και των σχεδίων τους:
Τέλη της δεκαετίας του 1970: Η Βόρεια Κορέα ξεκίνησε να εργάζεται πάνω σε μια εκδοχή του σοβιετικού πυραύλου Scub-B, βεληνεκούς 300 χιλιομέτρων. Δοκιμάστηκε το 1984.
1987-1992: Αναπτύχθηκαν εκδοχές του Scud-C, με βεληνεκές 500 χιλιομέτρων, ο πύραυλος Rodong-1 (βεληνεκές 1.300 χιλιόμετρα), ο Taepodong-1 (2.500 χιλιόμετρα), ο Musudan (3.000 χιλιόμετρα) και ο Taepodong-2 (6.700 χιλιόμετρα).
Αύγουστος 1998: Δοκιμαστική εκτόξευση του Taepodong-1 πάνω από την Ιαπωνία. Η Πιονγκγιάνγκ είχε ανακοινώσει ότι στόχος της ήταν να θέσει σε τροχιά έναν δορυφόρο. Οι ΗΠΑ δηλώνουν ότι επρόκειτο για πύραυλο.
Σεπτέμβριος 1999: Η Βόρεια Κορέα κήρυξε μορατόριουμ στις δοκιμές πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς με στόχο τη βελτίωση των σχέσεών της με την Ουάσινγκτον.
12 Ιουλίου 2000: Αποτυχία των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Βόρειας Κορέας και των ΗΠΑ για το πυραυλικό πρόγραμμα της Πιονγκγιάνγκ, η οποία ζήτησε ένα δισεκατομμύριο δολάρια προκειμένου να σταματήσει την εξαγωγή των πυραύλων της.
3 Μαρτίου 2005: Η Πιονγκγιάνγκ τερματίζει το μορατόριουμ στις δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, αναφερόμενη στην «εχθρική» πολιτική της κυβέρνησης του Τζορτζ Μπους.
9 Οκτωβρίου 2006: Η Βόρεια Κορέα πραγματοποιεί την πρώτη της υπόγεια πυρηνική δοκιμή.
5 Απριλίου 2009: Η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε έναν πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς που πέρασε πάνω από την Ιαπωνία και έπεσε στον Ειρηνικό Ωκεανό κατά την προσπάθεια, σύμφωνα με την Πιονγκγιάνγκ, να θέσει σε τροχιά έναν δορυφόρο. Οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα απάντησαν ότι επρόκειτο για δοκιμή του Taepodong-2.
25 Μαΐου 2009: Δεύτερη υπόγεια πυρηνική δοκιμή, πιο ισχυρή από την πρώτη.
13 Απριλίου 2012: Εκτόξευση πυραύλου από τη βάση Τονγκσάνγκ-ρι. Το αεροσκάφος εκτόξευσης διαλύθηκε λίγα λεπτά μετά την εκτόξευση.
12 Δεκεμβρίου 2012: Επιτυχημένη εκτόξευση πυραύλου με στόχο επισήμως να θέσει σε τροχιά έναν δορυφόρο παρακολούθησης, η οποία όμως θεωρήθηκε από τη διεθνή κοινότητα κεκαλυμμένη εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου.
12 Φεβρουαρίου 2013: Τρίτη υπόγεια πυρηνική δοκιμή.
6 Ιανουαρίου 2016: Τέταρτη υπόγεια πυρηνική δοκιμή. Η Πιονγκγιάνγκ ανακοίνωσε ότι πραγματοποίησε δοκιμή βόμβας υδρογόνου, κάτι όμως που οι ειδικοί αμφισβήτησαν.
7 Φεβρουαρίου 2016: Η Πιονγκγιάνγκ ανακοίνωσε ότι πραγματοποίησε με επιτυχία τη δεύτερη εκτόξευση πυραύλου στο διάστημα και έθεσε σε τροχιά έναν δορυφόρο.
9 Μαρτίου 2016: Ο Βορειοκορεάτης ηγέτης Κιμ Γιονγκ Ουν επεσήμανε ότι η χώρα του κατάφερε να κατασκευάσει σε μικρό μέγεθος μια θερμοπυρηνική κεφαλή.
23 Απριλίου 2016: Δοκιμαστική εκτόξευση πυραύλου από υποβρύχιο.
8 Ιουλίου 2016: Ουάσινγκτον και Σεούλ ανακοινώνουν τα σχέδιά τους για την ανάπτυξη στη Νότια Κορέα του αμερικανικού αντιπυραυλικού συστήματος THAAD.
3 Αυγούστου 2016: Για πρώτη φορά η Βόρεια Κορέα εκτοξεύει βαλλιστικό πύραυλο στη θαλάσσια αποκλειστική οικονομική ζώνη της Ιαπωνίας.
9 Σεπτεμβρίου 2016: Πέμπτη πυρηνική δοκιμή.
6 Μαρτίου 2017: Η Βόρεια Κορέα εκτοξεύει τέσσερις βαλλιστικούς πυραύλους για να προσομοιώσει, όπως ανακοίνωσε, μια επίθεση εναντίον των αμερικανικών βάσεων στην Ιαπωνία.
7 Μαρτίου 2017: Οι ΗΠΑ ξεκινούν την ανάπτυξη του THAAD.
14 Μαΐου 2017: Η Βόρεια Κορέα εκτοξεύει πύραυλο που διανύει 700 χιλιόμετρα προτού πέσει στη θάλασσα της Ιαπωνίας. Οι ειδικοί εκτίμησαν ότι το πραγματικό του βεληνεκές έφτανε τα 4.500 χιλιόμετρα και ότι μπορούσε να πλήξει την αμερικανική βάση στο νησί Γκουάμ του Ειρηνικού.
4 Ιουλίου 2017: Η Βόρεια Κορέα εκτοξεύει πύραυλο το βεληνεκές του οποίου εκτιμήθηκε στα 6.700 χιλιόμετρα, και θα μπορούσε να απειλήσει την Αλάσκα. Η Πιονγκγιάνγκ ανακοίνωσε την «ιστορική» δοκιμή του Hwasong-14, ο οποίος παρουσιάστηκε ως διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος.
28 Ιουλίου 2017: Η Πιονγκγιάνγκ εκτόξευσε πύραυλο βεληνεκούς 10.000 χιλιομέτρων, απειλώντας μεγάλο μέρος της αμερικανικής ηπείρου.
26 Αυγούστου 2017: Η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε τρεις βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς.
29 Αυγούστου 2017: Η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε έναν βαλλιστικό πύραυλο που πέρασε πάνω από την Ιαπωνία προτού πέσει στον Ειρηνικό. Σύμφωνα με τη Σεούλ, διένυσε 2.700 χιλιόμετρα σε μέγιστο ύψος περίπου 550 χιλιομέτρων.
3 Σεπτεμβρίου 2017: Η Πιονγκγιάνγκ πραγματοποίησε έκτη πυρηνική δοκιμή.
Η βόμβα υδρογόνου
Η βόμβα υδρογόνου είναι ένα σύγχρονο θερμοπυρηνικό όπλο που η λειτουργία του βασίζεται στη σύντηξη πυρήνων βαρέων ισοτόπων του υδρογόνου (δευτερίου και τριτίου) σε πυρήνες ηλίου. Κατά τη σύντηξη αυτή παράγεται τεράστια ποσότητα ενέργειας που συνοδεύεται από μεγάλο θερμικό κύμα, ωστικό κύμα και ραδιενεργό ακτινοβολία.
Η υδρογονοβόμβα, όπως επίσης λέγεται, αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’50 και από τις δύο πλευρές του τότε Ψυχρού πολέμου, και μέχρι σήμερα αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα όπλα μαζικής καταστροφής στον πλανήτη. Γνωστή διεθνώς και ως H-Bomb (Hydrogen Bomb), συγκριτικά είναι 100 έως και 1.000 φορές πιο καταστροφική απ’ ό,τι μια απλή ατομική βόμβα σχάσης.
Ο πυρήνας μιας υδρογονοβόμβας αποτελείται από άτομα δευτερίου και τριτίου, τα οποία είναι βαρέα ισότοπα του υδρογόνου. Για την πυροδότηση μιας υδρογονοβόμβας προαπαιτείται μια μικρότερη έκρηξη σχάσης δηλαδή μιας μικρής ατομικής βόμβας, συνήθως πλουτωνίου, η οποία λαμβάνει χώρα στο περίβλημα του πυρήνα υδρογόνου. Αυτή η πρώτη έκρηξη αυξάνει την θερμοκρασία του πυρήνα σε 100 εκατομμύρια Βαθμούς Κελσίου οδηγώντας έτσι σε σύντηξη το δευτέριο και το τρίτιο, παράγοντας άτομα ηλίου και νετρόνια με ταυτόχρονη έκλυση τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας.
Η καταστροφική της ισχύ μεγιστοποιείται από την ενέργεια των απελευθερωμένων νετρονίων, τα οποία σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες είναι σε θέση να αντιδράσουν ακόμα και με τα πιο αδρανή ραδιενεργά υλικά όπως το απεμπλουτισμένο ουράνιο, πράγμα αδύνατο σε μικρότερες ενεργειακές συνθήκες. Αυτό το κύμα ενέργειας υπερδιπλασιάζει την απόδοση της βόμβας αφήνοντας παράλληλα πίσω του και τις μακροχρόνιες επιπτώσεις του με την δημιουργία ραδιενεργών καταλοίπων.
H ενέργεια που απελευθερώνεται από μια βόμβα υδρογόνου είναι αρκετές κλίμακες ισχυρότερη σε σχέση με την ατομική βόμβα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι βόμβες υδρογόνου μπορούν να εξαφανίσουν ολόκληρες πόλεις με μια έκρηξη. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι βόμβες σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι ήταν ατομικές κι ότι, μέχρι στιγμής, δεν έχουν χρησιμοποιηθεί βόμβες υδρογόνου σε πόλεμο.
