Στη συνάντησή του με τους οργανωμένους οπαδούς της ΑΕΚ, ο Δημήτρης Μελισσανίδης δεν είπε κάτι διαφορετικό σε σχέση με τη στάση που τηρεί εδώ και χρόνια.
Η ελπίδα των αγωνιούντων φίλων της ΑΕΚ βλέποντας εταιρεία και ομάδα να έχουν φτάσει κυριολεκτικά πια στο αμήν, ήταν ότι άκουσαν από το στόμα του «Τίγρη» ότι παραμένει έτοιμος να αναλάβει δράση με την απαραίτητη και απαρέγκλιτη προϋπόθεση να έχει επιχειρηματικούς συμμάχους. Διότι θεωρεί άδικο να πληρώσει τα χρέη που δημιούργησαν οι μέτοχοι της ΠΑΕ και διότι ο φόρτος εργασίας του δεν του επιτρέπει να «τρέξει» μόνος του την επιχείρηση σωτηρίας, που εκτός από πολύ χρήμα θέλει και πολύ χρόνο απασχόλησης.
Ο Μελισσανίδης δεν είπε κάτι νέο, απλώς αναπτέρωσε την ελπίδα σε μια εποχή που (εκτός όλων των άλλων) δεν υπάρχει ούτε τέτοια στην ΑΕΚ. Κάνοντας, ταυτόχρονα, κίνηση-ματ, επαναλαμβάνοντας – σε μια στιγμή που τα deadline έχουν ήδη εκπνεύσει για να μείνει ζωντανή η ομάδα – ότι αν οι μέτοχοι (Νοτιάς, Παππάς κλπ) επανενεργοποιηθούν και ενισχύσουν με χρήμα και παρουσία μια τέτοια προσπάθεια, τότε ο ίδιος θα είναι μπροστάρης.
Το μπαλάκι πάει ξανά, και πλέον άμεσα και πιεστικά, στους μετόχους της ΠΑΕ που έχουν ξεκαθαρίσει επίσης από καιρό πως «ό,τι έβαλαν, έβαλαν κι ότι δεν μπορούν άλλο».
Ο Μελισσανίδης είπε ότι μπαίνει αν μπουν. Οι οπαδοί σπεύδουν να μεταφέρουν επισήμως, με έκτακτη Γ.Σ., τη θέση του Μελισσανίδη στους μετόχους. Κι εκείνοι καλούνται να εμφανιστούν είτε για να σώσουν εαυτούς, επενδύσεις τους και την ΑΕΚ, είτε να παραμείνουν εξαφανισμένοι και να «σκάσει» η ΠΑΕ και ολόκληρο το τεράστιο μέγεθος ΑΕΚ στα χέρια τους, ιστορικά δακτυλοδεικτούμενοι στον αιώνα τον άπαντα.
Πλέον, ώρα μηδέν. Ελάχιστοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι θα βρεθεί λύση ή μάλλον όλοι το αποκλείουν. Τουλάχιστον, ακόμα ελπίζουν…
