Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Μιλώντας στα εγκαίνια των Τεμπών ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είπε κάτι σωστό: «Τα έργα αυτά ανήκουν στον ελληνικό λαό. Δεν διεκδικεί η κυβέρνησή μου την πατρότητά τους. Διεκδικούμε όμως ότι καταφέραμε να ξεμπλέξαμε ένα κουβάρι που έμοιαζε με γόρδιο δεσμό».
Κουβάρια και γόρδιοι δεσμοί, ωστόσο, δεν υπάρχουν μόνο στον τομέα των μεγάλων έργων υποδομής, υπάρχουν κι αλλού.
Πάρτε για παράδειγμα τις οφειλές προς το δημόσιο. Εκεί το κουβάρι είναι πραγματικά τεράστιο και θα ήταν στ’ αλήθεια προς όφελος και της κοινωνίας και της οικονομίας να το ξεμπλέξει η κυβέρνηση. Διάβαζα τον πίνακα που δημοσίευσε η «Ναυτεμπορική» και βασίζεται στην αναλυτική έκθεση απολογισμού δράσης των υπηρεσιών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων για το έτος 2016.
Παρατηρεί λοιπόν εκεί κανείς πως 3,8 εκατομμύρια ΑΦΜ χρωστάνε στην εφορία μέχρι 5.000 ευρώ. Αν ο Έλληνας που ξέρω εγώ είναι ο Έλληνας που ξέρετε και όλοι εσείς, τότε νομίζω πως συμφωνούμε για το γεγονός ότι όλοι αυτοί είναι οφειλέτες από ανάγκη. Δεν ξεφτιλίζεται κανένας ούτε για 500 ευρώ, ούτε για 5000 ευρώ.
Οι φορολογούμενοι αυτοί απλά από κάποια στιγμή κι έπειτα αδυνατούν να εκπληρώσουν τις φορολογικές υποχρεώσεις τους λόγω της κρίσης. Το συνολικό ποσό των οφειλών αυτών φτάνει κάπου στα 2,5 δις. Το πραγματικό ποσό είναι σαφώς πολύ μικρότερο και φτάνει εκεί με τις προσαυξήσεις και τα πρόστιμα. Παρ΄όλα αυτά, είναι μόλις το 3% των συνολικών οφειλών προς το δημόσιο.
Αυτή τη στιγμή σε όποια εφορία κι αν πάτε θα δείτε μια κατάσταση εκτός ελέγχου εξαιτίας των οφειλετών αυτής της κατηγορίας που προσπαθούν να πάρουν μια παράταση και να αποφύγουν κατασχέσεις λογαριασμών ή άλλων περιουσιακών στοιχείων. Όλος ο ελεγκτικός μηχανισμός έχει μπλοκάρει και χάνονται απίστευτες εργατοώρες μόλις για το 3% των οφειλών.
Ο χρόνος είναι χρήμα στη δουλειά του καθενός. Τουλάχιστον στη δική μου είναι όπως και σε όσους εργάζονται παραγωγικά. Μόνο για τους δημοσίους υπαλλήλους δεν είναι. Τρώνε το χρόνο τους λοιπόν οι εφοριακοί ασχολούμενοι με πεντακοσάρικα και χιλιάρικα. Οι μικροοφειλέτες δεν είναι στρατηγικοί κακοπληρωτές. Ο κακοπληρωτής δεν χρωστά μέχρι 5 χιλιάδες. Το «κανόνι» του κακοπληρωτή έχει πολλά μηδενικά.
Το να πιέζει και να εκφοβίζει το δημόσιο τους μικροοφειλέτες δεν έχει πλέον κανένα αποτέλεσμα. Είναι σαν τα «δανεικά του κουμπάρου». Ο κουμπάρος όταν «καίγεται», έρχεται να τον «σβήσεις» με δανεικά. Μετά τα «σβήνει» κι αυτός κι εσύ. Αυτό πιστεύω πως πρέπει να κάνει και το ελληνικό δημόσιο. Να τα «σβήσει». Είναι πιο σημαντικό αυτά τα ΑΦΜ να κάνουν μια καινούργια αρχή από τα να μένουν «μπουκωμένα» στα χρέη τους.
Το ξέμπλεγμα του κουβαριού γίνεται από την άκρη. Και η σωστή άκρη είναι οι μικροοφειλέτες και όχι οι στρατηγικοί κακοπληρωτές. Η απελευθέρωση του ελεγκτικού μηχανισμού από το σημερινό χάος που εξυπηρετεί άριστα τους κακοπληρωτές, θα μπορούσε να αποφέρει πολλά περισσότερα έσοδα από αυτά που ελπίζουν πως θα μαζέψουν κυνηγώντας τα κατοστάρικα, τα πεντακοσάρικα, τα διχίλιαρα ή τα τριχίλιαρα.
Επιπλέον θα άλλαζε τη ψυχολογία και θα έδινε μια μεγάλη ανάσα στην αγορά. Χιλιάδες μικρομεσαίοι και επαγγελματίες που υπάγονται σε αυτή την κατηγορία θα μπορούσαν να σταθούν καλύτερα στα πόδια τους. Ένα μαγαζί που μένει ανοιχτό είναι κέρδος και για την οικονομία και για την κοινωνία.
Όπως επίσης και η απαλλαγή από ένα τέτοιο βάρος θα ενίσχυε ως ένα βαθμό και την κατανάλωση για χιλιάδες καταναλωτές που υπάγονται επίσης σε αυτή τη κατηγορία. Ένα παραπάνω ζευγάρι παπούτσια για το Πάσχα είναι επίσης προς όφελος της κοινωνίας και της οικονομίας.
Διαγραφή όλων των χρεών μέχρι τις 5000 ευρώ, λοιπόν.
Θα διαφωνήσει η τρόικα. Δεν πειράζει. Και με το επίδομα στους συνταξιούχους διαφώνησε. Το μέτρο είναι δίκαιο και κυρίως θα αποφέρει περισσότερα αποτελέσματα από την παράταση του χάους που υπάρχει αυτή τη στιγμή στις εφορίες και την ψυχολογία της καταδυνάστευσης που εμπεδώνεται καθημερινά στην ελληνική κοινωνία.
Στην πραγματικότητα μιλάμε για ένα ποσό που βρίσκεται περίπου στο ύψος του χριστουγεννιάτικου επιδόματος των συνταξιούχων. Κι αν υπολογίσουμε το ρεαλιστικά εισπράξιμο ποσό από αυτά τα 2,5 δις είναι πολύ κάτω από ένα 1 δις.
Η κυβέρνηση έτσι κι αλλιώς λέει πως πλεόνασμα έχει, επιστροφή φόρου και ΦΠΑ στις επιχειρήσεις δεν κάνει, στάση πληρωμών προς όλους τους προμηθευτές έχει επιβάλλει, ας κάνει τουλάχιστον κάτι να βοηθήσει τους «μικρούς» της οικονομίας και της κοινωνίας. Να είναι και συνεπέστερη με τα ιδεολογικά «πιστεύω» της. Προσωπικά, αν και δεν είμαι αριστερός, ούτε χρωστάω στην εφορία, θα το χαρώ πολύ.
Σε αναλογία με τον χριστουγεννιάτικο «μποναμά» των συνταξιούχων, ας κάνει κι έναν πασχαλινό «μποναμά».
Στο κάτω κάτω είναι μέσα στους αριθμητικούς υπολογισμούς της εκλογικής στρατηγικής που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύω όμως πως αν φέρει τέτοιο νομοσχέδιο στη βουλή, αυτή τη φορά η ΝΔ δεν θα κάνει το λάθος να πει «παρών» όπως με το επίδομα.
Διότι γνωρίζει κι αυτή πως μέσα σε αυτή την κατηγορία μικροοφειλετών είναι ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων νοικοκυραίων και μικρομεσαίων, που άλλοτε ήθελε να λέει πως αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας και της εκλογικής βάσης της.
Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό λοιπόν για τη κυβέρνηση αλλά και για το πολιτικό σύστημα συνολικά. Δεν χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο. Ένα νομοσχέδιο με ένα άρθρο είναι. Ας το ψηφίσουν και Μ. Πέμπτη.
