Οι δοκιμές του φαγητού κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος, όταν ελέγχουμε δηλαδή αν η ισορροπία των γεύσεων είναι σωστή στο φαγητό μας, είναι μια κρίσιμη διαδικασία. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ανθρώπινη αντίληψη της γεύσης βασίζεται στο σάλιο που παράγεται κατά τη μάσηση και στα πεπτικά ένζυμα για να αποφασίσει αν ένα φαγητό είναι γευστικό ή όχι.
Το ρομπότ, το οποίο έχει ήδη εκπαιδευτεί να φτιάχνει ομελέτες, δοκίμασε εννέα διαφορετικές παραλλαγές ομελέτας με ντομάτες σε τρία διαφορετικά στάδια της διαδικασίας μάσησης. Στη συνέχεια παρήγαγε γευστικούς χάρτες των διαφορετικών πιάτων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτή η διαδικασία βελτίωσε την ικανότητα του ρομπότ να αξιολογεί γρήγορα και με ακρίβεια την ποσότητα του αλατιού στο κάθε πιάτο.
«Εάν τα ρομπότ πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για ορισμένες πτυχές της παρασκευής τροφίμων, είναι σημαντικό να μπορούν να ‘γευτούν’ αυτό που μαγειρεύουν», δήλωσε ο Grzegorz Sochacki καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
«Οι τρέχουσες μέθοδοι ηλεκτρονικών δοκιμών λαμβάνουν μόνο ένα στιγμιότυπο από ένα ομογενοποιημένο δείγμα, οπότε θέλαμε να αναπαραγάγουμε μια πιο ρεαλιστική διαδικασία μάσησης και γεύσης σε ένα ρομποτικό σύστημα. Πιστεύουμε ότι αυτό θα οδηγήσει σε ένα πιο γευστικό τελικό προϊόν», εξήγησε ο συν-συγγραφέας Δρ. Άρσεν Αμπντουλάλι, επίσης από το Τμήμα Μηχανικών του Κέιμπριτζ.
Για να μπορέσει το ρομπότ-σεφ να μιμηθεί την ανθρώπινη διαδικασία της μάσησης και της γεύσης, οι ερευνητές προσάρμοσαν έναν αισθητήρα αλατότητας σε έναν ρομποτικό βραχίονα. Στη συνέχεια, ετοίμασαν μια ομελέτα με ντομάτες, μεταβάλλοντας τον αριθμό των ντοματών και την ποσότητα αλατιού σε κάθε πιάτο. Χρησιμοποιώντας τον αισθητήρα, το ρομπότ «δοκίμασε» τα πιάτα και πραγματοποίησε τις μετρήσεις μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Προκειμένου να μιμηθεί την αλλαγή στην υφή που προκαλείται από τη μάσηση, η ομάδα έβαλε στη συνέχεια το μείγμα αυγών σε ένα μπλέντερ και το έδωσε στο ρομπότ να το «δοκιμάσει» ξανά. Οι μετρήσεις που έκανε το ρομπότ σε διαφορετικά σημεία αυτής της διαδικασίας παρήγαγαν γευστικούς χάρτες για το κάθε πιάτο.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η ικανότητα του ρομπότ να αξιολογεί την αλατότητα ήταν πολύ καλύτερη συγκριτικά με άλλες ηλεκτρονικές μεθόδους γευσιγνωσίας, οι οποίες είναι συχνά χρονοβόρες και παρέχουν μόνο μία μέτρηση.
«Στο πείραμά μας, το ρομπότ μπορεί να ‘δει’ τη διαφορά στο φαγητό καθώς το μασάει, γεγονός που βελτιώνει την ικανότητά του να γεύεται», εξήγησε ο Αμπντουλαλί.
«Πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη των ρομπότ-σεφ θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στα πολυάσχολα νοικοκυριά και στις κατοικίες υποστηριζόμενης διαβίωσης στο μέλλον. Αυτό το αποτέλεσμα αποτελεί ένα άλμα προς τα εμπρός στη ρομποτική μαγειρική και πιστεύουμε πως η χρήση αλγορίθμων μηχανικής και βαθιάς μάθησης θα βοηθήσει τους ρομποτικούς σεφ να προσαρμόσουν τη γεύση διαφορετικών πιάτων», δήλωσε ο Δρ. Μουχάμαντ Τσουγκτάι, ανώτερος επιστήμονας στην εταιρεία κατασκευής οικιακών συσκευών Beko, η οποία συνεργάζεται στο έργο.
Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Frontiers in Robotics & AI».
