Η νέα τακτική του υπουργείου Οικονομικών να μην δίνει φορολογική ενημερότητα σε όσους αποπληρώνουν με δόσεις το φόρο εισοδήματος, δεν αποτελεί μόνο μια νομικίστικη αυθαιρεσία, αλλά ισοδυναμεί με τη βία που ασκούσαν οι εισπράκτορες των φεουδαρχών (στην καθ΄ ημάς Ανατολή του σουλτάνου ή του πασά) στους κολλήγους.
Σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ, η ενημερότητα χορηγείται υπό προϋποθέσεις, ενώ συχνά ζητείται από τους φορολογούμενους να εξοφλήσουν το σύνολο της οφειλής τους ακόμη και αν είναι συνεπείς στις δόσεις της ειδικής ρύθμισης για να την πάρουν.
Το να μην δίνει το κράτος φορολογική ενημερότητα σε φορολογούμενους που δεν έχουν ληξιπρόθεσμο χρέος στην εφορία αποτελεί, εκτός από κοινωνική πρόκληση, καταδικαστική απόφαση για τις εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους που επιχειρούν ή θα επιχειρήσουν να ξεκινήσουν κάποια προσπάθεια αυτοαπασχόλησης. Το μέτρο είναι δηλαδή αντικοινωνικό και αντιαναπτυξιακό.
Η διασφάλιση των δημοσίων εσόδων επιτυγχάνεται με δίκαιο φορολογικό σύστημα που δεν υπάρχει και με την προστασία της εργασίας και της ιδιοκτησίας που έχει καταλυθεί. Ειδικά σε κρίσιμες περιόδους σαν αυτή, όπου η κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται επικίνδυνα, πρακτικές σαν κι αυτή μπορεί να έχουν εξαιρετικά αρνητικά αποτελέσματα. Το κράτος όταν ζητά ευελιξία από τους πολίτες, πρέπει το ίδιο να δείχνει το παράδειγμα. Η αφαίμαξη των πολιτών δεν είναι λειτουργική για το σύστημα.
