Αν παίξουν 10 φορές Παρί Σεν Ζερμέν-Ολυμπιακός είναι πολύ πιθανό να νικήσει και στις 10 η γαλλική ομάδα. Και να μη χρειάζεται ειδική ανάλυση και εξήγηση, παρά μονο να ειπωθεί ότι η Παρί είναι μία καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό και γι΄αυτό τον κερδίζει.
Το ματς της Τετάρτης στο Παρκ ντε Πρενς ήταν, ωστόσο, διαφορετικό και απρόσμενο σε εξέλιξη. Η Παρί προηγήθηκε νωρίς και έδειχνε ότι θα κάνει πάρτι. Δεν μπόρεσε να «σκοτώσει» τον Ολυμπιακό που μέχρι το τέλος του ημιχρόνου είχε τις ευκαιρίες με τον Μήτρογλου να απαντήσει στο γκολ του Ζλάταν.
Η αποβολή του Βεράτι με την έναρξη της επανάληψης άλλαξε τις ισορροπίες. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε με παίκτη παραπάνω, απέκτησε υπεροχή σε κατοχή μπάλας και βρήκε την Παρί να οπισθοχωρεί. Δεν μπόρεσε να κάνει ούτε μία ευκαιρια για την ισοφάριση μέχρι την ώρα που την πέτυχε με τη στατική φάση και το γκολ του Μανωλά. Και στο τελευταίο δεκάλεπτο, μπλέχτηκε με το αν έπρεπε να παίξει για τη νίκη ή να συντηρήσει την ισοπαλία, έχασε το μυαλό του στο φινάλε και επειδή ο Καβάνι κάνει 30 εκ. ευρώ το έβαλε από εκεί που ο Μήτρογλου τα είχε χάσει.
Γιατί λοιπόν έχασε ο Ολυμπιακός στο Παρίσι; Πάντως όχι επειδή απλώς η Παρί είναι καλύτερη ομάδα…
1. Διότι ο Ολυμπιακός αιφνιδιάστηκε με την αποβολή του Ιταλού μέσου. Και ήταν εντελώς απροετοιμαστος στο ότι θα μπορούσε να βρεθεί σε θέση κυρίαρχου μέσα στο Παρκ ντε Πρενς, να πρέπει αυτός να πάρει πρωτοβουλίες και να έχει μπροστά του μια κλειστή άμυνα της Παρί την οποία έπρεπε να διασπάσει. Δεν ήταν κάτι που είχε στο μυαλό του κανείς στον Ολυμπιακό πριν αρχίσει αυτό το παιχνίδι και δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την παράλογη εξέλιξη της εικόνας του ματς.
2. Γιατί μπερδεύτηκε μετά την ισοφάριση στο τι θα έπρεπε να κάνει. Η Παρί έδειχνε ότι της αρκούσε το 1-1, είχε βγει ο Ζλάταν, δεν αποφάσιζε να ανοιχτεί ακόμα και με ουσιαστικά νοκ-άουτ τον Μήτρογλου. Ο Ολυμπιακός μάθαινε ότι το άλλο ματς του ομίλου ήταν ισόπαλο, άρα προκρινόταν και με ισοπαλία, δε ρίσκαρε υπερβολικά για να κάνει το διπλό, δεν του πέρασε από το μυαλό ότι οι Γάλλοι θα έβγαιναν για ένα δεύτερο γκολ και την πάτησε σε όλα. Το έβαλε και η Μπενφίκα, το έβαλε και ο Καβάνι.
3. Ο Μίτσελ έκανε σωστές αλλαγές εκτός από αυτή της αντικατάστασης του Σαλίνο που ήταν ο καλύτερος παίκτης. Έπρεπε να βγάλει κάποιον άλλον. Φυσικά δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι με τον Βάις δεν θα κέρδιζε τίποτα επιθετικά και δεν θα έπαιρνε καμία βοήθεια από τον Σλοβάκο που ήταν εκτός τόπου και χρόνου.
4. Γιατί ήταν άτυχος που ο Μήτρογλου χτύπησε στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο. Μπορεί το γκολ να ήρθε απόντους του διεθνούς φορ που εκείνη την ώρα δεχόταν τις πρώτες βοήθειες, αλλά με δέκα λεπτά αγώνα και τον Μήτρογλου σε καλή κατάσταση η τύχη για ένα δεύτερο ελληνικό γκολ θα ήταν μεγαλύτερη. Επίσης ήταν σημαντική η απουσία του Μασάντο σε ένα τέτοιου τύπου ματς. Ο ανέτοιμος Πορτογάλος θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ στην κυκλοφορία της μπάλας και στην παραγωγή φάσεων απέναντι στην αριθμητικά ελλιπή Παρί Σεν Ζερμέν του δευτέρου ημιχρόνου.
Το καλό για τον Ολυμπιακό είναι ότι την τελευταία αγωνιστική κρατάει την τύχη στα χέρια του, κάτι που – όπως σωστά είπε ο Μίτσελ – αν του το πρότειναν στην αρχή των αγώνων θα το διάλεγε με κλειστά μάτια. Το άσχημο είναι ότι με την πορεία του στον όμιλο, ο Ολυμπιακός θα άξιζε να είχε ήδη εξασφαλίσει το εισιτήριο για τους 16 κι όχι να έχει μπροστά του ένα καθοριστικό 90λεπτο (δίχως τον τιμωρημένο αρχηγό Μανιάτη και τον τραυματία γκολτζή Μήτρογλου) για να το «σφραγίσει».
Οι εθελοντικές δράσεις “από καρδιάς” της Mondelez υποστηρίζουν την ΜΚΟ PRAKSIS
