Τα κατορθώματα της ομάδας ΔΙΑΣ της Ελληνικής Αστυνομίας πρόκειται να αποτελέσουν το υλικό για μία νέα υπερπαραγωγή του Χόλυγουντ, αφού είναι προφανές πως τα αποτελέσματα της δουλειάς των στελεχών της, παρότι ίσως ακουστεί ως αστείο σε πολλούς στη δικιά μας χώρα, προσέλκυσαν το ενδιαφέρον Αμερικανών παραγωγών.
Η είδηση παρουσιάστηκε σε ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος», ενώ προβλήθηκε και στις ειδήσεις του τηλεοπτικού σταθμού «STAR». Το τρέιλερ της ταινίας δημιουργήθηκε τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2013, ενώ οι πρωταγωνιστές κινούνται και δρουν στην περιοχή της πόλης της Αθήνας και του Πειραιά.
«Άμεση ανταπόκριση με τη μέγιστη δύναμη» αναφέρει το τρέιλερ, ενώ πηγή έμπνευσης φαίνεται να έχει αποτελέσει πραγματικό περιστατικό που σημειώθηκε στην Κρήτη, όπου η Ομάδα ανταποκρίθηκε με αποτελεσματικό και εντυπωσιακό τρόπο σε ληστεία σε βάρος τουρίστα, του Τζόναθαν Ίνγκλις.
Είναι αξιοσημείωτο πως ο ίδιος ο Γιάννης Ραχωβίτσας, αντιστράτηγος και υπαρχηγός της ΕΛΑΣ έχει άμεση επαφή με τους παραγωγούς οι οποίοι και του ζήτησαν υλικό για να «γνωρίσουν» καλύτερα τις δυνατότητες της επίλεκτης αυτής μονάδας της Ελληνικής Αστυνομίας.
Προφανώς και αναμένουμε το πρώτο υλικό αλλά και τους συμμετέχοντες στην ταινία με μέγιστο ενδιαφέρον. Περιττό να σημειώσουμε πως η «ελληνομανία» που φαίνεται πως έχει πλήξει το Χόλυγουντ τα τελευταία χρόνια, είναι η καλύτερη διαφήμιση για τη χώρα, αφού – στα μέτρα του πως αντιλαμβάνονται τα θέματα οι Αμερικανοί της βιομηχανίας του θεάματος – η παρουσίαση των σεναρίων γίνεται με μία προφανή «θετική» χροιά για τη χώρα μας και τον λαό της.
Το ζήτημα γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον, γιατί μία ταινία του είδους θα αγγίζει την ελληνική πραγματικότητα του 21ου αιώνα, κάτι διαφορετικό από τον… Θησέα, τους 300 και τον Μέγα Αλέξανδρο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα μηνύματα που θα περνάει στο διεθνές κοινό αναφορικά με την σύγχρονη Ελλάδα, τις απειλές που αντιμετωπίζει αλλά και το πώς καταφέρνει να επιβιώσει μέσα από αυτές.
Όποιος δεν αντιλαμβάνεται, ότι το Χόλυγουντ αποτελεί το πλέον επιτυχημένο μέσο προπαγάνδας όλων των εποχών, είναι βέβαιο ότι παρακολουθεί τις ταινίες που αυτό παράγει μόνο ως εφέ και ως… οφθαλμόλουτρο εντυπωσιακών γυναικείων υπάρξεων. Η ουσία όμως ΔΕΝ είναι αυτή αλλά τα πολυεπίπεδα μηνύματα που περνάει, έστω και στο υποσυνείδητο. Τα τελευταία δε χρόνια, από τους «300» και μετά, τα επικοινωνιακά μηνύματα για την Ελλάδα, μόνο ως θετικά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν.
