Όταν το κράτος δίνει το έναυσμα, τότε ο ιδιωτικός τομέας παίρνει τη σκυτάλη και τρέχει ελπίζοντας ότι ο δρόμος θα είναι μεν μακρύς αλλά δεν θα κρύβει εκπλήξεις και επικίνδυνες στροφές.
Η Energean Oil & Gas αποδεικνύει του λόγου το αληθές με τις κινήσεις της στη δύσκολη όσο και πολυδάπανη σκακιέρα των ερευνών πετρελαίου. Έχοντας αναλάβει τη διαχείριση του κοιτάσματος του Πρίνου, σε μια περίοδο που αυτό ήταν αρκετά ώριμο ώστε η οικονομική αποδοτικότητα του να είναι περιορισμένη, προχώρησε σε επενδύσεις της τάξεως 150 εκατ. ευρώ και σήμερα πλέον έχει σε εξέλιξη ένα νέο πρόγραμμα με συνολικά τέσσερις γεωτρήσεις και προϋπολογισμό 60 εκατ. δολάρια στην περιοχή, ενώ επανεκτιμά τα δεδομένα του περίφημου κοιτάσματος Ε. Παράλληλα έχει κερδίσει το διαγωνισμό για την έρευνα στην περιοχή των Ιωαννίνων, βρίσκεται σε τελικό στάδιο διαπραγμάτευσης για το Κατάκολο και πρόσφατα ζήτησε από το ΥΠΕΚΑ το δικαίωμα έρευνας στον Θερμαϊκό Κόλπο και τον Κόλπο του Ορφανού.
Πρόσφατα μάλιστα ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Μαθιός Ρήγας, δήλωσε ότι «η Energean θα δώσει το παρόν σε κάθε γύρο παραχωρήσεων που θα διεξαχθεί από το ελληνικό Δημόσιο.»
Ως εδώ όλα είναι καλά, αφού η πολιτεία δείχνει αποφασισμένη να προχωρήσει στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στον ελλαδικό χώρο και μια ελληνική εταιρία αξιοποιεί την ευκαιρία και σχεδιάζει επενδύσεις.
Όπως φαίνεται όμως οι μακροχρόνιες ασθένειες του ελληνικού κράτους είναι δύσκολο να θεραπευτούν. Κι έτσι, το πάγιο αίτημα του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας τίθεται για μια ακόμη φορά από τον κ. Ρήγα: χρειάζονται ξεκάθαροι όροι. «Οι αλλαγές στο νομικό και φορολογικό καθεστώς είναι συχνές», επεσήμανε μιλώντας πρόσφατα σε ενεργειακό συνέδριο στην Αθήνα και παρουσίασε δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα που θα έπρεπε να προβληματίσουν πολύ.
Αναφέρθηκε λοιπόν στην περίπτωση του Μαυροβουνίου, όπου όπως είπε οι όροι – φορολογία, αδειοδοτήσεις, διαδικασίες- περιλαμβάνονται εξ αρχής στο σχέδιο σύμβασης και οι ενδιαφερόμενοι γνωρίζουν με σαφήνεια αν τους συμφέρει ή όχι να επενδύσουν. Πρόσθεσε δε ότι στην Αίγυπτο, όπου υπάρχει παραγωγή 600.000 βαρελιών ημερησίως, παρά τις συνεχείς και βίαιες πολιτικές αλλαγές, οι άνθρωποι που ηγούνται του κρατικού πετρελαϊκού τομέα είναι εδώ και χρόνια οι ίδιοι και το περιβάλλον σταθερό.
Ο κ. Ρήγας δεν είναι ο πρώτος που θέτει το ζήτημα της αναγκαιότητας ύπαρξης των ξεκάθαρων όρων στο «παιχνίδι» των επενδύσεων.
Μπορούμε άραγε να ελπίζουμε ότι θα είναι ο τελευταίος;
