Ο ανασχηματισμός τελείωσε, αλλά ακόμη δεν ξέρουμε ποιος θα καθήσει στην κατά πολλούς -ιδίως εκτός Ελλάδας- πιο αποφασιστική… καρέκλα, ύστερα από αυτή του κ. Γκίκα Χαρδούβελη. Μιλάμε για την καρέκλα του νέου γενικού γραμματέα Εσόδων, η οποία έχει χηρεύσει ύστερα από την εξαναγκαστική παραίτηση του κ. Χάρη Θεοχάρη. Το θέμα δεν απασχολεί μόνο την κυβέρνηση, αλλά και… τις Βρυξέλλες και τη… Νέα Υόρκη, καθώς τόσο το ΔΝΤ όσο και η Ευρωζώνη αντιμετώπισαν εξαρχής “καχύποπτα” τον εξαναγκασμό του κ. Θεοχάρη σε παραίτηση και αναμένουν να “τσεκάρουν” τις ανησυχίες τους ανάλογα μες τις εξελίξεις στο συγκεκριμένο ζήτημα. Η ανησυχία αυτή ήταν διάχυτη στο πρόσφατο Euro Working Group (EWG).
Τι είναι αυτό που τους ανησυχεί; Ότι οι λόγοι της παραίτησης του κ. Θεοχάρη δεν είναι ένα πιο αναπτυξιακό μίγμα στη φορολογική πολιτική, αλλά η πατροπαράδοτη ελληνική κακοδαιμονία της κρατικής ανοχής αν όχι και προστασίας της φοροδιαφυγής, ιδιαίτερα μάλιστα των εύπορων κοινωνικών στρωμάτων και των επιχειρήσεων.
Οι δανειστές άσκησαν επί μακρόν πολλές πιέσεις για να συγκροτηθεί η Γ.Γ. Εσόδων και να θεσπιστεί πενταετής θητεία για τον επικεφαλής της, ώστε να είναι ανεξάρτητος από πολιτικές -ιδιαίτερα κυβερνητικές- παρεμβάσεις. Επίσης πιστώνουν στον κ. Θεοχάρη και τη Γ.Γ. Εσόδων το “θαύμα” της ανάταξης στα φορολογικά έσοδα. Τώρα βλέπουν στην -καταφανώς εξαναγκαστική- παραίτηση του κ. Θεοχάρη την “ελληνική κακοδαιμονία” να επιστρέφει και ανησυχούν για τις συνέπειες στα φορολογικά έσοδα και άρα στο πρόγραμμα προσαρμογής.
Βεβαίως, η διαδικασία για την ανάδειξη του αντικαταστάτη του κ. Θεοχάρη προχωρεί με όλους τους τύπους (ανοιχτή πρόσκληση ενδιαφέροντος με την υποβολή αιτήσεων μέσω του opengov, με προθεσμία υποβολής αιτήσεων και βιογραφικών της 16η Ιουνίου). Όμως, οι δανειστές θεωρούν ότι ήδη η ανεξαρτησία της Γ.Γ. Εσόδων από πολιτικές και κυβερνητικές παρεμβάσεις έχει τρωθεί σοβαρά…
Τις ανησυχίες της τρόικας ενισχύουν και “ακριτομύθιες” που έρχονται από την ελληνική “φορολογική αγορά”, σύμφωνα με τις οποίες ο εξαναγκασμός του κ. Θεοχάρη σε παραίτηση, που υποτίθεται ότι έγινε εξαιτίας της σκληρότητας των πρακτικών είσπραξης φορολογικών εσόδων που ακολουθούσε, στην πραγματικότητα οφείλεται στο γεγονός ότι άρχισε να “ακουμπά” απειλητικά τη μεγάλη φοροδιαφυγή…
