Παιδιά, κάποια πράγματα δεν «κολλάνε» μεταξύ τους, όπως και να το δει κανείς. Εξηγώ. Ο Σαμαράς τα δίνει όλα για να περάσει απόψε το βράδυ τα μέτρα, ερχόμενος σε κάθετη ρήξη, πρωτίστως με τον ίδιο τον εαυτό του, όπως εμφανιζόταν στα «Ζάππεια». Έχει έναν κυβερνητικό εταίρο, το ΠΑΣΟΚ, που διαλύεται και έναν άλλο, τη ΔΗΜΑΡ, που για να αποφύγει τη διάλυση, κάνει πολιτικές «πιρουέτες».
Αν οι Ευρωπαίοι – και για να ακριβολογούμε οι Γερμανοί – υπήρξαν ειλικρινείς στις συνομιλίες τους με τον Σαμαρά θα έπρεπε κανονικά να «βάζουν πλάτη» για να τον βοηθήσουν να «περάσει» τα μέτρα και να συνεχιστεί η χρηματοδότηση. Αντ’ αυτού, παραμονές αυτής της κρίσιμης ψηφοφορίας, τι βλέπουμε;
Βλέπουμε τον κ. Σόιμπλε να λέει πως «δεν έχει βρεθεί βιώσιμη λύση για την Ελλάδα». Βλέπουμε αξιωματούχους των Βρυξελλών να διαρρέουν ότι δεν θα κλείσει το θέμα της δόσης στο Eurogroup της ερχόμενης Δευτέρας, άλλους να εκτιμούν πως « αντέχει η Ελλάδα μέχρι τα Χριστούγεννα» και άλλους να υπαινίσσονται πως « θα δοθούν μόνο 5 δις ευρώ και βλέπουμε».
Την ίδια ώρα πληροφορούμαστε πως σε ότι αφορά το διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, δεν εμφανίστηκε κανείς δυτικοευρωπαίος υποψήφιος επενδυτής για να καταθέσει πρόταση. Αν αυτό δεν είναι ένα σαφές μήνυμα επενδυτικού «εμπάργκο» τότε τι είναι;
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Γερμανός πρέσβης συναντήθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα, κατόπιν αιτήματος του πρώτου.
Δεν σας φαίνονται και εσάς περίεργα όλα αυτά; Δεν σας κάνουν να έχετε «δεύτερες σκέψεις» πως μας «δουλεύανε» κανονικά μέχρι τις αμερικανικές εκλογές και πως επειδή είναι μακρύς ο χρόνος για να συνεχίσουν έτσι μέχρι τις γερμανικές εκλογές, ενδέχεται να μας αφήσουν ατάκτως στην τύχη μας;
Τα μέτρα που ψηφίζονται σήμερα δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με την ανάπτυξη. Όπως κι αν τα δει κανείς θα βαθύνουν την ύφεση. Υποτίθεται πως ψηφίζονται για να πάρουμε λεφτά. Αν δεν πάρουμε λεφτά, τότε ποιος είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να ψηφιστούν;
Οι ώρες που μεσολαβούν μέχρι την έναρξη της συζήτησης στην ολομέλεια και της ψήφισης των μέτρων είναι πραγματικά κρίσιμες. Αν μη τι άλλο, ο πρωθυπουργός πρέπει να επικοινωνήσει μέσα σε αυτές τις ώρες που μεσολαβούν με την γερμανική ηγεσία, ώστε να υπάρξει δημόσια και σαφής δέσμευση για τον χρόνο και το ύψος των χρημάτων που θα λάβει η χώρα μας. Είναι στοιχειώδες να υπάρξει τέτοια δημόσια δέσμευση, για να συνεκτιμηθεί από τους βουλευτές που καλούνται να δώσουν την ψήφο τους. Αν ακόμη μιλάμε για δημοκρατία, βεβαίως.
Άρνηση τέτοιας δέσμευσης σημαίνει πολύ απλά ότι μας «δουλεύουνε» κανονικά. Οπότε και θα είναι στοιχειώδης εθνική υποχρέωση να αναβληθεί η αποψινή συζήτηση και ψήφιση και η χώρα να επαναχαράξει τη στρατηγική της. Ή για να το πω πιο σωστά, να αποκτήσει εθνική στρατηγική διαπραγμάτευσης και να σταματήσουν επιτέλους τα άσκοπα «πήγαινε – έλα» με αγκαλίτσες και φιλάκια.
ΥΓ: Νομικός δεν είμαι, αλλά αν ήμουν ο Αντώνης Σαμαράς εκτός από το τηλεφώνημα στη Μέρκελ, θα είχα μαζέψει τους πλέον λαμπρούς Έλληνες νομικούς γύρω από ένα τραπέζι εξετάζοντας την καταγγελία των πιστωτών μας για αθέτηση συμφωνιών, ζητώντας 400 δις αποζημίωση. Για κάθε ενδεχόμενο….
