H Αμερική και η Ρωσία έχουν συμφωνήσει στην απομάκρυνση ή την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας. Το βασικό σημείο της συμφωνίας είναι να υποβάλει μέσα σε μια εβδομάδα το καθεστώς του Μπασάρ Άσαντ μια πλήρη απογραφή των όπλων που διαθέτει. Σε περίπτωση που η κυβέρνησή του δεν μπορέσει να τηρήσει αυτή την προθεσμία, θα βοηθήσουν οι πρώην συνάδελφοι του Βλαντιμίρ Πούτιν στη SVR, την οργάνωση που διαδέχθηκε την KGB. Στη συνέχεια, τα όπλα πρέπει να έχουν καταστραφεί ή απομακρυνθεί έως τα μέσα του 2014. Αν η Συρία δεν συμμορφωθεί με αυτούς τους όρους, θα βρεθεί αντιμέτωπη με το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για χρήση βίας.
Η επιτυχία της συμφωνίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις προθέσεις της Ρωσίας. Ορισμένοι θεωρούν τη συμφωνία ως μια τακτική αποφυγής της αμερικανικής στρατιωτικής επέμβασης που μπορεί να γείρει την πλάστιγγα στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας κατά του Άσαντ. «Θα πρέπει να αποτινάξουμε κάθε ίχνος δυσπιστίας για να δούμε αυτή τη συμφωνία ως οτιδήποτε άλλο εκτός από την έναρξη ενός διπλωματικού αδιεξόδου όπου η κυβέρνηση Ομπάμα σύρεται σε αυτό από τον Άσαντ και τον Πούτιν», αναφέρουν οι γερουσιαστές Τζον Μακέιν και Λίντσεϊ Γκράχαμ.
Από την άποψη αυτή, ο Πούτιν δεν έχει καμία πρόθεση να κάνει κάτι που θα μπορούσε να αποδυναμώσει το καθεστώς. Κάθε κατάπαυση του πυρός, που προφανώς αποτελεί προϋπόθεση για τις επιθεωρήσεις όπλων, θα ωφελήσει κατά πάσα πιθανότητα περισσότερο το καθεστώς παρά τους αντάρτες. Μετά από μια παύση, κατά την οποία η απειλή μιας αμερικανικής επίθεσης θα έχει εξασθενήσει, ο Άσαντ θα μπορέσει να επιστρέψει στην επιχείρηση δολοφονίας των Σύριων πολιτών που δεν τον θέλουν για πρόεδρό τους. Αυτός είναι ο Πούτιν του Ψυχρού Πολέμου: κάτι που είναι κακό για την Αμερική, πρέπει να είναι καλό για τη Ρωσία.
Υπάρχει όμως και μία άλλη ερμηνεία της κατάστασης. Σε αυτή την περίπτωση, ο Πούτιν δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τον Άσαντ ή τη Συρία. Αυτό που δεν θέλει είναι ομάδες τζιχαντιστών οπλισμένους με χημικά όπλα να ταξιδεύουν από τη Συρία μέσω της Τσετσενίας στη Μόσχα.
Βάσει της εσωτερικής πολιτικής, η συμφωνία καθιστά απίθανη για την ώρα οποιαδήποτε ψηφοφορία για χρήση βίας στη Συρία. Για να πετύχει η συμφωνία, η κυβέρνηση του Ομπάμα θα πρέπει να είναι προσεκτική ώστε για να μην φαίνεται πως βιάζεται να εκτοξεύσει τόμαχοκ. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προσπαθήσει να λάβει την έγκριση του ΟΗΕ πρώτα. Και αν αυτό αποτύχει, τότε ο Ομπάμα θα γυρίσει πίσω στο Κογκρέσο για να ζητήσει την έγκριση του για μια επίθεση με πυραύλους. Το ερώτημα είναι τι θα συμβεί αν το Κογκρέσο ψηφίσει κατά.
