Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Σε μερικές ώρες θα πραγματοποιηθούν οι δύο κεντρικές συγκεντρώσεις του ΝΑΙ και του ΟΧΙ ενόψει του δημοψηφίσματος της Κυριακής. Θεωρώ πως πρόκειται για τεράστιο λάθος το οποίο αφήνουν να συμβεί τόσο η κυβέρνηση όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Την ταυτόχρονη διεξαγωγή των συγκεντρώσεων σε Σύνταγμα και Καλλιμάρμαρο θα χωρίζει μόνον ο Εθνικός Κήπος και είναι βέβαιο πως είτε κατά την προσέλευση, είτε μετά τη λήξη, τμήματα των συγκεντρωμένων εκ των πραγμάτων θα έρθουν σε επαφή.
Αυτό είναι το τελευταίο που θα χρειαζόταν να συμβεί μέσα σε ένα κλίμα οξυμένης πόλωσης και μέσα σε συνθήκες που από τη μια κυριαρχεί ο φόβος και από την άλλη ο θυμός. Κακοί σύμβουλοι και οι δυο, τόσο για να πάρουν οι πολίτες την τελική απόφασή τους ενόψει της κάλπης όσο και για την εν γένει συμπεριφορά τους. Ήδη αυτό το κλίμα της άγριας πόλωσης καταγράφεται παντού. Στις ουρές μπροστά στα ΑΤΜ, στις συζητήσεις σε κάθε δημόσιο χώρο αλλά ακόμη και μέσα σε οικογένειες και ασφαλώς στα social media, όπου οι αντιπαραθέσεις έχουν ξεφύγει από κάθε μέτρο ενώ γίνονται μαζικές διαγραφές «φίλων» και «ακολούθων» που συμβαίνει να έχουν διαφορετική άποψη. Το κλίμα της πόλωσης ενισχύεται επιπρόσθετα από τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και δίνουν εικόνα «ντέρμπυ», με τις διαφορές μεταξύ του ΝΑΙ και του ΟΧΙ να κινούνται στα όρια του στατιστικού σφάλματος.
Ενώ λοιπόν όλοι μιλούν για την ανάγκη εθνικής ενότητας και πως το πρωί της Δευτέρας θα πρέπει να βρει τους Έλληνες ενωμένους ανεξάρτητα από το το αποτέλεσμα, στην πράξη πήραν την απόφαση να φέρου δίπλα – δίπλα τους δύο πόλους της αναμέτρησης. Κι αν πεταχτούν «σπινθήρες»; Κι αν κάποιοι θερμόαιμοι της μιας πλευράς δημιουργήσουν επεισόδια με τους θερμόαιμους της άλλης; Δεν είναι κινδυνολογία. Είναι ειλικρινής έκφραση της ανησυχίας καθώς όπως θα είναι τα πράγματα το βράδυ στην Αθήνα αφήνουν χώρο για κάθε είδους προβοκάτσιες.
Οι συγκεντρώσεις δεν χρειάζονταν. Δεν πιστεύω πως είναι αποτελεσματικό μέσο πολιτικής επικοινωνίας η επίδειξη δύναμης μέσω συγκεντρώσεων. Είναι ένας αναχρονισμός που διατηρείται μόνο και μόνο για να δικαιολογούν την ύπαρξή τους, οι αργόσχολοι κηφήνες των κομματικών επιτελείων. Κανένας δεν θα σχηματίσει άποψη ή πολύ περισσότερο, δεν θα αλλάξει στάση επειδή μαζεύτηκε περισσότερος κόσμος στο Σύνταγμα ή στο Καλλιμάρμαρο. Αυτά είναι αστειότητες που κληρονομήθηκαν από το παρελθόν αυτού του άρρωστου πολιτικού συστήματος που μας έφερε ως εδώ και που με νύχια και με δόντια κάνει ό,τι μπορεί για να επιβιώσει με τις ίδιες άθλιες δομές και πρακτικές που συντηρούν κι αναπαράγουν κομματικούς στρατούς και χειροκροτητές.
Θα μπορούσαν αν ήθελαν πραγματικά να συμβάλλουν στην καλύτερη ενημέρωση του κόσμου να κάνουν ένα τηλεοπτικό debate σε διακαναλική σύνδεση με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, όπως άλλωστε ειπώθηκε κάποια στιγμή πλην όμως «μαζεύτηκε» αμέσως η πρόταση. Στην πραγματικότητα κανένας δεν θέλει τον διάλογο και την αντιπαράθεση των επιχειρημάτων. Λειτουργούν όλοι με τα «εγχειρίδια» της μεταπολίτευσης: Ατέλειωτοι μονόλογοι, τζάμπα μαγκιές και δημιουργία εντυπώσεων. Ό,τι έκαναν πάντα, κάνουν και σήμερα.
Μέχρι εδώ θα ήταν απλά απογοητευτικό. Όμως ο κίνδυνος που είναι υπαρκτός για την πρόκληση οποιασδήποτε μορφής επεισοδίου ή επεισοδίων, δείχνει πως μπροστά στην κομματική αυτοεπιβεβαίωση δεν υπολογίζουν τίποτα και παίρνουν πολύ μεγάλα ρίσκα σε τόσο δύσκολες, εθνικά, ώρες.
Συνεπώς αν θέλουμε να πάμε στις κάλπες χωρίς άλλα παρατράγουδα, αυτή η νύχτα δεν είναι ούτε του Τσίπρα, ούτε του Σαμαρά. Αυτή η νύχτα είναι του Πανούση. Έχει δώσει δείγματα σοβαρότητας και υπεύθυνης αντιμετώπισης των καταστάσεων που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές του και οφείλει απόψε μαζί με τους επιτελείς της Ελληνικής Αστυνομίας να περιφρουρήσει την ομαλότητα και την τάξη από κάθε προβοκατόρικη πρόκληση, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Απόψε η δημοκρατία είναι στα χέρια του Πανούση.
