Τι είπε πράγματι ο Ντάισελμπλουμ στο Βαρουφάκη στην επίσκεψή του στην Αθήνα; Προφανώς και δεν μας ενδιαφέρει τι του είπε στο αυτί στη λήξη της συνέντευξης τύπου, μας ενδιαφέρει τι πραγματικά ειπώθηκε στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες του Υπ. Οικονομικών.
Στα Νέα του Αντένα της 31ης Ιανουαρίου «έπαιξε» το πολύ ενδιαφέρον «κάδρο» που παρουσιάζουμε: σύμφωνα με το «Πρώτο Θέμα» ο Ντάισελμπλουμ φέρεται να είπε πως «Πρέπει να δούμε πως θα βοηθήσουμε να μπορεί να εξυπηρετεί η χώρα το χρέοςμε μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα«.
Όλη η συζήτηση για το χρέος περιστρέφεται στο αν είναι βιώσιμο ή όχι. Μέχρι τώρα μας πιπίλιζαν το μυαλό πως το χρέος του 108% το 2010 δεν είναι βιώσιμο, αλλά το χρέος του 180% το 2014 είναι βιώσιμο. Αν όντως αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν τα αδιέξοδα στα οποία μας οδήγησαν οι μνημονιακές πολιτικές, μπορεί να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός με τους πιστωτές στη βάση που φέρεται να λέει ο Ντάισελμπλουμ, αν όντως το είπε, και που δεν διαφέρει ουσιαστικά από θέσεις που έχουν διατυπώσει προεκλογικά κορυφαία στελέχη του οικονομικού επιτελείου του Σύριζα.
Υπάρχουν μπροστά μας δυο δρόμοι, του συμβιβασμού ή της ρήξης. Ρήξη σημαίνει Grexit, έξοδος απ’ το ευρώ, και θα είναι μια πολιτική με όλους χαμένους (loose-loose). Grexit για την Ελλάδα θα μπορούσε ίσως να έχει νόημα στην προ PSI εποχή, με το PSI και τη μετατροπή των ομολόγων απ’ το Ελληνικό στο Αγγλικό Δίκαιο έγινε απαγορευτική ακόμα και η σκέψη ενός Grexit. Γι αυτό κι έχει μεγάλη σημασία να δούμε επιτέλους μια Εξεταστική Επιτροπή στη Βουλή για το PSI, που όμως να αποδώσει τις βαρύτατες ιστορικές ευθύνες κι όχι να κουκουλώσει οριστικά την υπόθεση.
Αν μια ρήξη είναι πολιτική loose-loose, πρέπει να βρεθεί ένας δρόμος που να οδηγεί σε πολιτικές κοινού οφέλους (win-win) ή τουλάχιστον να μπορούν να τον «πουλήσουν» ως win-win οι πολιτικοί στους δικούς τους ψηφοφόρους. Μην ξεχνούμε πως η όποια συμφωνία πρέπει να επικυρωθεί από όλα τα Κοινοβούλια της Ευρωζώνης. Στην πρώτη φάση λοιπόν των διαπραγματεύσεων όλοι εμφανίζονται «σκληροί» κι «ανυποχώρητοι», σηκώνοντας «κουρνιαχτό» για την ικανοποίηση της κάθε «κοινής γνώμης». Σε δεύτερη φάση θα αρχίσουν οι ελιγμοί και μάλλον έναν τέτοιο είδαμε στις δηλώσεις της Μέρκελ απ’ τις ΗΠΑ, πως «περιμένει τις Ελληνικές προτάσεις είτε στο Eurogroup είτε λίγο αργότερα«. Και σε τρίτη φάση, θα μας πείσουν όλοι για το πόσο καλός είναι ο συμβιβασμός στον οποίο κατέληξαν, πως «δεν υπήρχε εναλλακτική λύση», πως όλα έγιναν «για να σωθεί το ευρώ». Ας προσπαθήσουμε λοιπόν προς το παρόν να «φιλτράρουμε τον κουρνιαχτό» και να διαβάσουμε «πίσω απ’ τις γραμμές», δίνοντας προσοχή στις ακριβείς διατυπώσεις που χρησιμοποιούνται.
Τι είναι εκείνο που δεν «κολλάει» στο όλο σκηνικό; Το ό,τι ως πηγή του τι ειπώθηκε στο Υπ. Οικονομικών εμφανίζεται το Πρώτο Θέμα. Θα είναι πολύ δυσάρεστο αν ο κομιστής του DVD του Ζαχόπουλου αναδειχθεί σε προνομιακό συνομιλητή της νέας κυβέρνησης. Όταν λέμε πως δεν χρειαζόμαστε τα παλιά Συγκροτήματα, δεν εννοούμε πως πρέπει να τα αντικαταστήσουμε με νέα…
Το πλήρες άρθρο με τα λινκ τεκμηρίωσης βρίσκεται στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite
