Την ώρα που οι οικονομίες της Δύσης και όχι μόνο στρέφονται σε επενδύσεις εντάσεως γνώσεων (Knowledge intensive), η Ελλάδα εκχωρεί το συγκριτικό της πλεονέκτημα σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, η Βρετανία, η Γαλλία κ.ά. με την εξαγωγή εγκεφάλων.
Σύμφωνα με μελέτη του καθηγητή Οικονομικής Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Λόη Λαμπριανίδη, πάνω από 120.000 Έλληνες με πολλά πτυχία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά διπλώματα έχουν μεταναστεύσει σε περισσότερες από 70 χώρες του κόσμου από το 2010.
Πρόκειται για την πλέον αρνητική επίπτωση της 5ετούς ύφεσης που πλήττει την Ελλάδα, καθώς δεν προβλέπεται πριν από μία 5ετία να υπάρχουν στη χώρα οι συνθήκες, ώστε οι επιστήμονες αυτοί να απασχοληθούν δημιουργικά στο πεδίο που έκαναν τις σπουδές τους. Ακόμη και στην «προκρισιακή» Ελλάδα οι περισσότεροι από αυτούς τους επιστήμονες δεν μπορούσαν να βρουν αξιοπρεπή δουλειά στην χώρα μας, καθώς ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας δεν παρείχαν προϊόντα και υπηρεσίας αντίστοιχης εξειδίκευσης.
Στη μελέτη «Η μετανάστευση τότε. Η μετανάστευση τώρα» διατυπώνεται η εκτίμηση ότι ο αριθμός των νέων επιστημόνων που μεταναστεύουν αντιστοιχεί στο 10% του επιστημονικού προσωπικού της χώρας, ποσοστό εξαιρετικά υψηλό και το οποίο καθιστά την Ελλάδα, χώρα εξαγωγής «εγκεφάλων».
To δυστύχημα είναι ότι το επιχειρηματικό περιβάλλον στη χώρα εξακολουθεί να είναι γραφειοκρατικό, εξαιρετικά αποθαρρυντικό, ενώ ούτε ο αναπτυξιακός νόμος, ούτε το ΕΣΠΑ και ούτε φυσικά η κατάσταση του τραπεζικού μας συστήματος μπορούν να στηρίξουν νέες εξωστρεφείς επιχειρήσεις. Άλλωστε, ούτε plan B υπάρχει για τη χώρα, ούτε σχέδιο με πολιτικές ανάπτυξης, ούτε φυσικά πανεπιστημιακή έρευνα. Κατά συνέπεια, οι 120.000 νέοι επιστήμονες υψηλής εξειδίκευσης θα μεγαλουργήσουν στο εξωτερικό όπου θα παραμείνουν και θα παντρευτούν εκεί και θα κάνουν οικογένειες.
