Οι κυβερνοεπιθέσεις και έλλειψη τροφής είναι οι πιο σοβαροί κίνδυνοι που απειλούν σήμερα την ανθρωπότητα και όχι οι φυσικές καταστροφές, όπως ένα τσουνάμι, σεισμοί ή κάποιοι αστεροειδείς.
Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει ομάδα 27 επιστημόνων Πανεπιστήμια Cambridge, Oxford, Imperial, Harvard και Berkeley, που μελετά και καταγράφει τους πιθανούς κινδύνους που θα σήμαιναν το τέλος του πλανήτη μας, που έχουν επικεφαλής τον θεωρητικό, κοσμολόγο και συγγραφέα Στίβεν Χόκινγκ και τον αστρονόμο Λόρδο Μάρτιν Ρις.
Στη Μελέτη των Υπαρκτών Κινδύνων, τα σενάρια που εξετάζονται είναι, κυβερνοεπιθέσεις, τρομοκρατία «όπλα» ιούς και μικρόβια που ενδεχομένως να αναπτυχθούν σε εργαστήρια, έλλειψη τροφής, πανδημία, κακόβουλο λογισμικό ή καταστροφή από την κλιματική αλλαγή.
Ο Χόκινγκ εκτιμά ότι η Γη είναι ένας πολύ εύθραυστος πλανήτης για να αντέξει άλλα 1.000 χρόνια την «πολιορκία» που δέχεται από την ανθρωπότητα, προβλέπει το τέλος του κόσμου και συνιστά προετοιμασία για διάσωση του ανθρώπου στο διάστημα. Γι΄ αυτό πρέπει να δραστηριοποιηθούν τα καλύτερα μυαλά. Οι Los Angeles Times αποκαλύπτουν με καθυστέρηση τη νέα αυτή θέση του 71χρονου Χόκινγκ, ο οποίος την είχε διατυπώσει τον περασμένο Απρίλιο κατά τη διάρκεια μίας διάλεξης στο Ινστιτούτο Αναγεννητικής Ιατρικής Cedars-Sinai.
Ο Λόρδος Ρις σε ομιλία του στο Βρετανικό Φεστιβάλ Φυσικής στο Newcastle δήλωσε ότι «στις ανεπτυγμένες χώρες φοβόμαστε πολλές φορές κινδύνους της καθημερινής ζωής, όπως αεροπορικά δυστυχήματα, καρκινογόνες ουσίες στο φαγητό (…) Ωστόσο είμαστε λιγότερο ασφαλείς απ’ όσο φανταζόμαστε. Μου φαίνεται ότι οι πολιτικοί αρχηγοί θα έπρεπε να ανησυχούν περισσότερο για σενάρια –που ευτυχώς δεν έχουν συμβεί ακόμα- που θα προκύψουν ξαφνικά, όπως η οικονομική κρίση του 2008, και θα αναστατώσουν όλο τον κόσμο. Με τη σειρά του, ο καθηγητής David Spiegelhalter από το Πανεπιστήμιο του Cambridge είπε ότι η αυξανόμενη εξάρτησή μας από την τεχνολογία και οι σύνθετες δομές των δικτύων μπορεί να κάνουν την κοινωνία ευάλωτη. «Χρησιμοποιούμε διαδικτυακά συστήματα για τα πάντα, από την ενέργεια μέχρι την προμήθεια τροφίμων και τις τραπεζικές συναλλαγές. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρξουν προβλήματα σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά ή σαμποταριστεί».
Αν η Σαντορίνη που έμεινε χωρίς ηλεκτρικό τρεις μέρες το καλοκαίρι, τα κατάφερε, δεν ξέρουμε πως θα ήταν αν το μπλακ άουτ είχε κρατήσει μία μέρα ακόμη, δηλαδή αν τα τρόφιμα θα είχαν χαλάσει. Δηλαδή, μια σοβαρή ζημιά στα ηλεκτρονικά συστήματα δικτύων μπορεί να παραλύσει τις σύγχρονες πολιτείες, όπως έχει καταγράψει ο τηλεοπτικός φακός σε αντίστοιχα κρούσματα στις ΗΠΑ…
