Η βουλγαρική Βουλή, όπως ανακοινώθηκε, αποφασίσει τη μονομερή καταγγελία της διακρατικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας, Βουλγαρίας και Ρωσίας για την κατασκευή και εκμετάλλευση του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη.
Σύμφωνα με τη Βουλγαρική κυβέρνηση δεν μπορεί να κατασκευαστεί σύμφωνα με όσα είχαν συμφωνηθεί ανάμεσα στις τρεις χώρες το 2007 ζητώντας την ακύρωση της σύμβασης από τη Βουλή.
Η Βουλγαρία από το Δεκέμβριο του 2011 είχε προτείνει το σπάσιμο της συμφωνίας κάνοντας γνωστό πως θα αποχωρούσε μονομερώς αν Ελλάδα και η Ρωσία δε συμφωνούσαν στον τερματισμό της συμφωνίας εντός ενός έτους.
Παρά τις μονομερείς εξαγγελίες της Σόφιας, ο εκπρόσωπος της πετρελαϊκής εταιρείας Transneft Ιγκόρ Ντεμίν ανέφερε πως οι ενέργειες της Βουλγαρίας στερούνται βάσης καθώς όπως σημείωσε η αποχώρηση μιας χώρας μπορεί να γίνει μόνο όταν έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του πετρελαιαγωγού.
Τα γεγονότα αυτά βάζουν ίσως να βάλουν οριστικά τέλος στον αγωγό, και να δικαιώσουν όσους έβλεπαν εξ’ αρχής τη σαθρότητα του όλου εγχειρήματος.
Αξίζει να θυμηθούμε όλοι ότι αυτή η επικοινωνιακή φούσκα έχει εγκαινιαστεί με τυμπανοκρουσίες, ουκ ολίγες φορές για να αποδειχτεί επανειλημμένως ότι πρόκειται για άδειο σακί.
Το πιο σοβαρό όμως θέμα με αυτή την ιστορία είναι ότι αποδεικνύει το πόσο ειδικό βάρος και αξιοπιστία μπορεί να αποδίδει μια δοκιμαζόμενη χώρα όπως η Ελλάδα στις γεμάτες έπαρση εξαγγελίες του νέου Τσάρου, Βλαντιμίρ Πούτιν. Δεν είναι η πρώτη φορά που υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια και στην ουσία μηδέν. Η Κύπρος ακόμα περιμένει τη ρωσική βοήθεια για να σωθεί και μάλλον θα περιμένει πολύ.
Οπότε καλό θα είναι ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, να έχει όλα αυτά τα τραγελαφικά στο μυαλό του όταν θα πραγματοποιήσει το ταξίδι που ακούγεται στη Μόσχα.
Το ταξίδι καλό, αλλά το καλάθι μικρό, Πρόεδρε.
