Πάνω που είχα αρχίσει να ανησυχώ με τις συχνές συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών και εταίρων της συγκυβέρνησης, διαβλέποντας πως θα φάμε πάλι όλο το χρόνο στη διαβούλευση για τις εντυπώσεις και την εσωτερική κατανάλωση, διάβασα σήμερα το πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ και σταυροκοπήθηκα, αναφωνώντας: «Θαύμα…. Θαύμα!».
Είμαι σίγουρος πως αραιά και που θα αναρωτιέστε: «Τι να κάνει άραγε ο Γιώργος;». Λοιπόν σας πληροφορώ πως δόξα τω Θεώ είναι καλά στην υγεία του. Προχθές μάλιστα πήγε και στο ΚΑΤ να τσεκάρει τη φτέρνα του, εξαιτίας του τραύματος που είχε από το γνωστό ατύχημα με το ποδήλατο. Το γραφείο του εξέδωσε διευκρινιστική ανακοίνωση διότι κάποιοι κακεντρεχείς διέδιδαν πως ξανάπεσε με το ποδήλατο!
Από την τριήμερη ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, τουλάχιστον για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση θέλουν να προχωρήσουν πολύ γρήγορα σε ορισμένες αποκρατικοποιήσεις, περισσότερο για πολιτικούς και λιγότερο για οικονομικούς λόγους.
Οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης θα μονοπωλήσουν το ειδησεογραφικό ενδιαφέρον του παρασκευοσαββατοκύριακου. Ευελπιστώ να ακούσουμε από τον πρωθυπουργό αλλά και τους Υπουργούς της νέας κυβέρνησης ένα σχέδιο που δεν θα είναι το «μποζόνιο του Χίγκς», δηλαδή κατιτίς περισσότερο από το απόλυτο τίποτα.
Η αλήθεια είναι πως με απογοήτευσαν οι «προγραμματικές δηλώσεις» του νέου διευθύνοντα συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας, Αλέξανδρου Τουρκολιά. Ακολουθούν το κυρίαρχο εδώ και τρία χρόνια μοτίβο συμπεριφοράς και δράσης σε όλα τα επίπεδα. Άμυνα και πάλι άμυνα.
Όποιος πιστεύει πως η Ε. Ε μετά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής έχει βρει τη συνταγή για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, είναι μάλλον γελασμένος. Δεν είμαστε στην αρχή του τέλους της κρίσης αλλά μάλλον στο τέλος της αρχής της κρίσης.
Μια φίλη αναγνώστρια η κ. Αλεξάνδρα Τόμπρα είχε την καλοσύνη να μου στείλει mail επισημαίνοντας πως αυτή ήταν μια στρατηγική…
Γράφοντας χθες το πρωί πως «έρχεται ο Τσίπρας» δέχθηκα δυο – τρία απανωτά τηλέφωνα από φίλους που δραστηριοποιούνται σε διαφορετικούς χώρους και με διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες. Στις αντιδράσεις τους ωστόσο είχαν ως κοινό παρανομαστή το «είσαι υπερβολικός». Οι ώρες που ακολούθησαν, είμαι βέβαιος πως τους έκαναν να ξανασκεφθούν σοβαρά αν είμαι εγώ ο υπερβολικός ή αν ζούμε σε μια χώρα υπερ…. βολική.
Πέντε μέρες πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, όταν στατιστικά φαινόταν ακόμη πως ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ έδιναν μάχη για…
Τόλμη – πίστη – δράση – αποτελέσματα. Έτσι έχω την εξίσωση στο μυαλό μου και για αυτό ως άνθρωπος δεν συμπάθησα ποτέ τους άτολμους ανθρώπους και ως επαγγελματίας δεν συνηγόρησα ποτέ υπέρ των άτολμων πολιτικών. Των πολιτικών δηλαδή που «έχουν φάει το γκολ από τα αποδυτήρια».
Στην πιο επίκαιρη εκδήλωση TEDx του φετινού καλοκαιριού στο Παρίσι, στις 14 Ιουνίου 2012, με θέμα «Ουμανισμός και Κέρδη», μίλησε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Spin Communications και επικοινωνιολόγος, Σπύρος Ριζόπουλος.
Έχετε δώσει ποτέ ραντεβού με Πασόκο; Αν ναι, ξέρετε πως δεν έρχεται ποτέ στην ώρα του. Είναι αυτό που έχει κωδικοποιηθεί ως «ώρα ΠΑΣΟΚ». Όταν το ραντεβού όμως είναι με τη σωτηρία της χώρας, τότε τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται επικίνδυνα.
Τι μας είπαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι; «Φιλοκαλούμεν μετ’ ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας».Στην νέα Ελλάδα κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Τακτικισμοί και κουτοπονηριές, άρνηση ανάληψης ευθυνών, πολλά λόγια και τίποτα στο «δια ταύτα».
Επτά και δέκα, χθες το απόγευμα, χτύπησε το κινητό μου και ήταν η κουμπάρα μου η Ελπίδα, την οποία εκτιμώ απεριόριστα καθότι έχει βαφτίσει τον μοναχογιό μου. «Ρε κουμπάρε – μου λέει – τι πρέπει να καταλάβω εγώ τώρα από αυτά που δείχνουν; Αν είναι έτσι, γίνομαι κι εγώ δημοσκόπος!».
Όσο παίξανε, παίξανε. Για τα κόμματα λέω, που μας έβαλαν στην περιπέτεια δύο διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων με το «έτσι θέλω» για να ικανοποιήσουν τους κομματικούς εγωισμούς τους. Και να τα αποτελέσματα! Η Ελλάδα μοιάζει με ακυβέρνητο καράβι στη μέση του τυφώνα της κρίσης και με δέκα εκατομμύρια υποψήφιους ναυαγούς.
