Οι ειδήσεις της ημέρας είναι τρεις και είναι αυτές που δίνουν το στίγμα για το που οδηγούνται τα πράγματα. Τις απαριθμώ χωρίς ιεραρχική αξιολόγηση διότι είναι εξίσου σοβαρές.
Browsing: ΚΡΙΣΗ ΕΛΛΑΔΑ
Για τα μάτια της Έλλης Στάη έχουν γραφτεί κι έχουν ειπωθεί πολλά. Αυτό που δύσκολα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί είναι πως θα γίνονταν η αιτία (ή αφορμή) για να τιναχθεί στον αέρα η κατ’ αρχήν συμφωνία του debate μεταξύ Σαμαρά και Τσίπρα.
Οι φαντασιώσεις είναι δικαίωμα του καθενός αρκεί να τις κρατάει για τον εαυτό του και να μην μπαίνει στον πειρασμό να τις εφαρμόσει σε βάρος των άλλων. Το σημειώνω αυτό με αφορμή το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με τη δημοσκοπική φόρα που έχει πάρει ανακάλυψε την αγαπημένη συνταγή πολιτικαντισμού όλης της μεταπολιτευτικής περιόδου: «Πάρε κόσμε».
Η οικονομία αντιπαθεί τη στασιμότητα, τα ίδια και τα ίδια. Ακριβώς αυτό ανέδειξε το 1992 ο Μπίλ Κλίντον με την περίφημη φράση του “It’s the economy, stupid” κερδίζοντας τον πατέρα Μπους.Η μονολιθικότητα, ο δογματισμός και η άρνηση της πραγματικότητας είναι το χειρότερο κοκτέιλ, τουλάχιστον για όσους θέλουν να κάνουν μπίζνες.
Διάβασα κάποια σχόλια φίλων αναγνωστών και διέκρινα πίσω από τις γραμμές τη χρήση του όρου «Δυναμικό Κέντρο» ως προπομπού μιας πολιτικής κίνησης. Σπεύδω λοιπόν σήμερα να δείξω πως η χρήση του ίδιου όρου μπορεί να αφορά και κάτι πολύ ευρύτερο και πολύ ουσιαστικότερο, με πραγματική και άμεση προστιθέμενη αξία για μια κοινωνία σε κρίση.
Μόλις επέστρεψα από την αμερικανική πρεσβεία όπου πήγα για να ανανεώσω το αμερικανικό διαβατήριό μου. Όχι, δεν σκοπεύω να φύγω , απλά δεν μου αρέσει να αφήνω γραφειοκρατικές εκκρεμότητες. Επιστρέφοντας με τα πόδια στο γραφείο μου καθώς δεν είναι πολύ μακριά, είχα μια αισιόδοξη διάθεση.
Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε χθες να αποδέχεται την πρόταση για debate με τον Αντώνη Σαμαρά, την οποία «έριξε στο τραπέζι» η ΝΔ διά του εκπροσώπου της, Γιάννη Μιχελάκη. Αν δεν αλλάξει κάτι και πραγματοποιηθεί τελικά το debate την τελευταία εβδομάδα πριν από τις εκλογές της 17 Ιουνίου, όπως σχεδιάζεται, θα είναι η κορυφαία στιγμή στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης.
Η αλήθεια είναι πως ο καιρός τα έκανε όλα μούσκεμα. Παρά τα χαμόγελα του Προέδρου της Δημοκρατίας, παρά την παρουσία της Πριγκίπισσας Άννας του Ηνωμένου Βασιλείου και παρά τον πατριωτισμό μερικών δεκάδων Ελλήνων, οι οποίοι υπό καταρρακτώδη βροχή θεώρησαν υποχρέωσή τους να βρίσκονται εκεί, χάθηκε μια καλή ευκαιρία.
Εντός (ευρώ), εκτός (ευρώ) και επί τα αυτά, δηλαδή εκλογές. Για τις οποίες τα μέχρι στιγμής δεδομένα δείχνουν πως απλά θα επιβεβαιώσουν το τέλος του δικομματισμού όπως τον ξέραμε και την ανάδυση ενός ρευστού διπολισμού , ο οποίος όμως θα γίνει αιτία να παραταθεί η ακυβερνησία.
Η συμφωνία έκλεισε και… «σωθήκαμε». Οι ευρωπαίοι εταίροι θα μας χρηματοδοτήσουν με ένα πακέτο 130 δις. Ευρώ, κουρεύεται κατά πενήντα και κάτι το χρέος μας και ζούμε πλέον με την ελπίδα πως το 2020 το χρέος της χώρας θα είναι κοντά στο 120% του ΑΕΠ.
Συνέντευξη στο περιοδικό STATUS, τεύχος Ιανουαρίου 2012
Οι αεριτζήδες της επικοινωνίας τελείωσαν. Η επικοινωνία, όπως την ξέρουμε στην ελληνική εκδοχή των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων, έχει ήδη πεθάνει.
