«Μίλησέ μου…..». Μια αγαπημένη μου ατάκα, που την ήξεραν μόνοι όσοι με γνώριζαν προσωπικά, έγινε και το κεντρικό μότο αυτού του blog από την πρώτη μέρα της γέννησής του. Έξι μήνες μετά, αυτή η ατάκα – προτροπή μετασχηματίζεται σε μια κοινότητα αναγνωστών που συμμετέχει, συζητάει, διατυπώνει απόψεις. Ελεύθερα, απροκατάληπτα, δημιουργικά και πάνω απ’ όλα χωρίς λογοκρισία.
Για όσους αρέσκονται στα παραμύθια, η κατάσταση στην οποία περιήλθε η ελληνική οικονομία εξηγείται σχεδόν μεταφυσικά. «Τι κακό ήταν αυτό που μας βρήκε» είναι τα λόγια με τα οποία ξεκινούν για να περιγράψουν το σημερινό αδιέξοδο. Βεβαίως το «κακό» δεν ήρθε από μόνο του.
Τρία πράγματα στη ζωή δεν γυρίζουν πίσω. Ο χρόνος που χάθηκε, τα λόγια που ειπώθηκαν και οι ευκαιρίες που έφυγαν. Αρχίζω να σχηματίζω την εικόνα πως η τριμερής συγκυβέρνηση χάνει τρία στα τρία. Απόδειξη για αυτό, η χθεσινή συνάντηση των τριών αρχηγών.
Μέχρι και επιστολή έστειλε ο πρωθυπουργός στους υπουργούς του και ξεκινάει ταυτόχρονα «τετ α τετ» συναντήσεις μαζί τους, επιδιώκοντας να τους κρατήσει σε μεταρρυθμιστική εγρήγορση. Τα σημάδια της ατολμίας και της αδράνειας ήδη κάνουν την εμφάνισή τους και ο Αντώνης Σαμαράς χτύπησε το «πρώτο καμπανάκι».
Πάνω που είχα αρχίσει να ανησυχώ με τις συχνές συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών και εταίρων της συγκυβέρνησης, διαβλέποντας πως θα φάμε πάλι όλο το χρόνο στη διαβούλευση για τις εντυπώσεις και την εσωτερική κατανάλωση, διάβασα σήμερα το πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ και σταυροκοπήθηκα, αναφωνώντας: «Θαύμα…. Θαύμα!».
Από την τριήμερη ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, τουλάχιστον για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση θέλουν να προχωρήσουν πολύ γρήγορα σε ορισμένες αποκρατικοποιήσεις, περισσότερο για πολιτικούς και λιγότερο για οικονομικούς λόγους.
Οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης θα μονοπωλήσουν το ειδησεογραφικό ενδιαφέρον του παρασκευοσαββατοκύριακου. Ευελπιστώ να ακούσουμε από τον πρωθυπουργό αλλά και τους Υπουργούς της νέας κυβέρνησης ένα σχέδιο που δεν θα είναι το «μποζόνιο του Χίγκς», δηλαδή κατιτίς περισσότερο από το απόλυτο τίποτα.
Η αλήθεια είναι πως με απογοήτευσαν οι «προγραμματικές δηλώσεις» του νέου διευθύνοντα συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας, Αλέξανδρου Τουρκολιά. Ακολουθούν το κυρίαρχο εδώ και τρία χρόνια μοτίβο συμπεριφοράς και δράσης σε όλα τα επίπεδα. Άμυνα και πάλι άμυνα.
Σήμερα είναι του Αγίου Υακίνθου, του ορθόδοξου ανταγωνιστή του Αγίου Βαλεντίνου. Λογικό θα μου πείτε. Στην Ελλάδα ο έρωτας είχε πάντα γεύση καλοκαιριού, γεγονός που ανέδειξε το στερεότυπο του “Greek lover” και αυτό με τη σειρά του διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό την εικόνα της Ελλάδας στα μάτια του σύγχρονου κόσμου.
Όποιος πιστεύει πως η Ε. Ε μετά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής έχει βρει τη συνταγή για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, είναι μάλλον γελασμένος. Δεν είμαστε στην αρχή του τέλους της κρίσης αλλά μάλλον στο τέλος της αρχής της κρίσης.
Μια φίλη αναγνώστρια η κ. Αλεξάνδρα Τόμπρα είχε την καλοσύνη να μου στείλει mail επισημαίνοντας πως αυτή ήταν μια στρατηγική…
Γράφοντας χθες το πρωί πως «έρχεται ο Τσίπρας» δέχθηκα δυο – τρία απανωτά τηλέφωνα από φίλους που δραστηριοποιούνται σε διαφορετικούς χώρους και με διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες. Στις αντιδράσεις τους ωστόσο είχαν ως κοινό παρανομαστή το «είσαι υπερβολικός». Οι ώρες που ακολούθησαν, είμαι βέβαιος πως τους έκαναν να ξανασκεφθούν σοβαρά αν είμαι εγώ ο υπερβολικός ή αν ζούμε σε μια χώρα υπερ…. βολική.
Πέντε μέρες πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, όταν στατιστικά φαινόταν ακόμη πως ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ έδιναν μάχη για…
Έχετε δώσει ποτέ ραντεβού με Πασόκο; Αν ναι, ξέρετε πως δεν έρχεται ποτέ στην ώρα του. Είναι αυτό που έχει κωδικοποιηθεί ως «ώρα ΠΑΣΟΚ». Όταν το ραντεβού όμως είναι με τη σωτηρία της χώρας, τότε τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται επικίνδυνα.
Τι μας είπαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι; «Φιλοκαλούμεν μετ’ ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας».Στην νέα Ελλάδα κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Τακτικισμοί και κουτοπονηριές, άρνηση ανάληψης ευθυνών, πολλά λόγια και τίποτα στο «δια ταύτα».
