Με μια πρώτη ματιά, οι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Γάζα δεν φαίνεται να έχουν πολλά κοινά. Ο αγώνας στην Ουκρανία είναι μια συμβατική σύγκρουση μεταξύ δύο κρατών, ενώ ο πόλεμος στη Γάζα είναι μεταξύ ενός συμβατικού στρατού και μιας τρομοκρατικής οργάνωσης. Συνομιλώντας όμως τις τελευταίες εβδομάδες με εν ενεργεία και απόστρατους Αμερικανούς στρατηγούς και πολιτικούς αναλυτές που μελετούν και τις δύο συγκρούσεις, βγαίνει το συμπέρασμα ότι στην πραγματικότητα και οι δύο πόλεμοι επιβεβαιώνουν πολλά από τα ίδια συμπεράσματα. Διδάγματα τα οποία ο αμερικανικός στρατός πρέπει επειγόντως να εσωτερικεύσει.
Η Χαμάς δεν είναι τελικά απλώς μια τρομοκρατική οργάνωση. Είναι μια οιονεί κυβερνητική οντότητα που μπήκε στον πόλεμο με περίπου 30.000 μαχητές – και, όπως ακριβώς και ο ρωσικός στρατός στην Ουκρανία, έχει εμπλακεί σε τρομερά εγκλήματα πολέμου. Και στις δύο περιπτώσεις, η ωμή βία αποσκοπεί στο να τρομοκρατήσει τους εχθρούς της και να τους οδηγήσει στην παράδοση. Οι ηγέτες της Χαμάς φαίνεται να μην ενδιαφέρονται για το τρομερό κόστος που προκλήθηκε στους αμάχους – ή ακόμη και στους ίδιους τους μαχητές τους – από τον πόλεμο που ξεκίνησαν στις 7 Οκτωβρίου. Είναι ενδεικτικό ότι δεν ανοίγουν τις σήραγγές τους για να προστατεύσουν τους αμάχους από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Ομοίως, το Κρεμλίνο έχει δείξει μια συγκλονιστική προθυμία να σκοτώσει όχι μόνο Ουκρανούς αμάχους αλλά και τους δικούς του στρατιώτες, οι οποίοι έχουν θυσιαστεί σε επιθέσεις “κρεατομηχανής” για λίγα μέτρα εδάφους.
Οι πόλεμοι τόσο στη Γάζα όσο και στην Ουκρανία θα πρέπει να υπενθυμίσουν στους δυτικούς ηγέτες ότι οι αντίπαλοί μας δεν μοιράζονται τις φιλελεύθερες αξίες μας και, ως εκ τούτου, έχουν πολύ λιγότερες απώλειες από ό,τι οι δυτικοί στρατοί. Αυτό τους δίνει ένα σημαντικό στρατιωτικό πλεονέκτημα. Ο διοικητής της Ουκρανίας, στρατηγός Valery Zaluzhny, παραδέχθηκε πρόσφατα στον Economist ότι έκανε λάθος που πίστευε ότι θα μπορούσε να σταματήσει τη ρωσική επίθεση προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους εισβολείς. Αλλά παρόλο που οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες εκτιμούν ότι 315.000 Ρώσοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί, ο Βλαντιμίρ Πούτιν συνεχίζει να επιτίθεται. Έτσι, επίσης, οι Ισραηλινοί διοικητές κάνουν λάθος αν πιστεύουν ότι η πρόκληση πόνου και ταλαιπωρίας στους Παλαιστίνιους πολίτες θα οδηγήσει τη Χαμάς να σταματήσει να πολεμά. Αυτό είναι γνωστό στους αναλυτές των μυστικών υπηρεσιών ως “αντικατοπτρισμός” και είναι ένα κρίσιμο λάθος που πρέπει να αποφευχθεί.
Ο Αμερικανός στρατηγός James E. Rainey, είπε πρόσφατα ότι οι συγκρούσεις στην Ουκρανία και τη Γάζα θα πρέπει να μας υπενθυμίσουν ότι “ο πόλεμος παραμένει πρωτίστως μια ανθρώπινη προσπάθεια. Το έδαφος είναι αποφασιστικό, οι αστικές συγκρούσεις είναι τόσο αναπόφευκτες όσο και ανεπιθύμητες και η ικανότητα μάχης εκ του σύνεγγυς σε επίπεδο μικρών μονάδων είναι απαραίτητη και αποφασιστική”. Τέτοια συμπεράσματα μπορεί να φαίνονται προφανή, αλλά έρχονται σε αντίθεση με τη σύγχρονη τάση στη Δύση, συμπεριλαμβανομένων τόσο των ισραηλινών όσο και των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, να προσπαθούν να περιορίσουν τον πόλεμο σε μια άσκηση στόχευσης μεγάλου βεληνεκούς που χρησιμοποιεί συστήματα κρούσης ακριβείας. Αυτές οι ικανότητες παραμένουν σημαντικές, αλλά τόσο η Ουκρανία όσο και το Ισραήλ μαθαίνουν εκ νέου την ανάγκη για χερσαίες δυνάμεις που μπορούν να πλησιάσουν και να καταστρέψουν τις εχθρικές δυνάμεις σε μάχη από κοντά.
Η επίθεση είναι ιδιαίτερα δύσκολη στις πόλεις, όπου τα κτίρια προσφέρουν κάλυψη στους αμυνόμενους και οι πολίτες βρίσκονται στη γραμμή του πυρός. Η Ουκρανία έχει δει μια σειρά από αιματηρές μάχες που διεξήχθησαν μέσα και γύρω από πόλεις όπως η Μαριούπολη, η Μπαχμούτ, η Αβντίεβκα και η Χερσώνα. Τώρα, στη Λωρίδα της Γάζας, οι ισραηλινές δυνάμεις μάχονται ταυτόχρονα σε δύο μεγάλες αστικές περιοχές – την πόλη της Γάζας και το Χαν Γιουνίς – όπου το τεράστιο δίκτυο σηράγγων της Χαμάς παρουσιάζει μια άλλη διάσταση απειλής. Δεδομένου ότι περίπου το 68% του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε πόλεις μέχρι το 2050, είναι ζωτικής σημασίας να κατακτήσουμε αυτό που ο αμερικανικός στρατός αποκαλεί MOUT: στρατιωτικές επιχειρήσεις σε αστικοποιημένο έδαφος.
Οι αμερικανικές δυνάμεις έχουν εμπειρία τις τελευταίες δεκαετίες να πολεμούν στη Φαλούτζα και το Ραμάντι και να υποστηρίζουν τις τοπικές δυνάμεις που πολεμούν το Ισλαμικό Κράτος στη Μοσούλη και τη Ράκα, αλλά δεν έχουν αντιμετωπίσει τα είδη των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (IDF) σε πιο δομημένες αστικές περιοχές. “Πότε ήταν η τελευταία φορά που ένα αμερικανικό τάγμα πεζικού καθάρισε ένα νοσοκομείο – ή έναν ουρανοξύστη;” γράφουν ο απόστρατος αντιστράτηγος του αμερικανικού στρατού David W. Barno και η αμυντική αναλύτρια Nora Bensahel στο βιβλίο War on the Rocks. “Ο αμερικανικός στρατός δεν θα μπορούσε να βασιστεί αποκλειστικά σε τακτικές στάσης και χτυπήματα ακριβείας κατά τη διάρκεια αστικών επιχειρήσεων σε μια μεγάλη πόλη. … Αυτό σημαίνει ότι οι χερσαίες στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ … θα πρέπει να είναι καλύτερα οργανωμένες, εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες για εντατικές αστικές μάχες”.
Ένα άλλο μάθημα που δίδαξε η Ουκρανία και ενισχύθηκε στη Γάζα είναι “ότι πρέπει να εμπλακούμε και να κερδίσουμε τον πόλεμο της πληροφορίας”, σύμφωνα με τον απόστρατο ναύαρχο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ James Stavridis, πρώην ανώτατο συμμαχικό διοικητή Ευρώπης. “Αυτό σημαίνει να κυριαρχούμε στον κύκλο των ειδήσεων, να παράγουμε συναρπαστικό οπτικό περιεχόμενο (σκεφτείτε βίντεο τύπου TikTok) και να προβάλλουμε ικανούς, αξιόπιστους εκπροσώπους”. Η Ουκρανία έχει κάνει καλύτερη δουλειά στις επιχειρήσεις πληροφόρησης από ό,τι το Ισραήλ, επειδή έχει μια καλύτερη ιστορία να αφηγηθεί.Είναι το θύμα απρόκλητης επίθεσης και δεν σκοτώνει Ρώσους αμάχους. Ο αριθμός των νεκρών αμάχων είναι εξ ολοκλήρου με την πλευρά της Ουκρανίας, βοηθώντας στη δημιουργία λαϊκής συμπάθειας για τον αγώνα της. Αντίθετα, η Χαμάς χρησιμοποιεί τους Παλαιστίνιους ως ανθρώπινες ασπίδες, καθιστώντας αναπόφευκτο ότι οι ισραηλινές πολεμικές επιχειρήσεις θα προκαλέσουν μεγάλο αριθμό απωλειών μεταξύ των αμάχων. (Περισσότεροι από 18.700 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στη Γάζα, σύμφωνα με το ελεγχόμενο από τη Χαμάς υπουργείο Υγείας).
Το Ισραήλ επιμένει ότι τηρεί τους νόμους του πολέμου, αλλά τέτοια επιχειρήματα μετράνε ελάχιστα σε σύγκριση με τη συναισθηματική δύναμη της φωτογραφίας ενός νεκρού παιδιού από την Παλαιστίνη. Στη μάχη των αφηγήσεων για τα θύματα, ο πιο αποτελεσματικός αντίλογος του Ισραήλ ήταν να εκθέσει την αθλιότητα της επίθεσης της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου – για παράδειγμα, τονίζοντας τη χρήση σεξουαλικής βίας από τη Χαμάς εναντίον ισραηλινών γυναικών. Ακόμα κι έτσι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ισραήλ χάνει τον πόλεμο της πληροφόρησης, και αυτό θα μπορούσε να το οδηγήσει στο να χάσει ολόκληρο τον πόλεμο.
Ένα άλλο σημαντικό σημείο που ανέφερε ο απόστρατος αντιστράτηγος του αμερικανικού στρατού Douglas Lute, είναι ότι πρέπει να έχουμε “έναν υγιή σκεπτικισμό απέναντι στις εκτιμήσεις των μυστικών υπηρεσιών”. Επισημαίνει ότι ενώ η κοινότητα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών προέβλεψε με ακρίβεια ότι ο Πούτιν θα εισέβαλε στην Ουκρανία, δεν προέβλεψε πόσο επιτυχώς η Ουκρανία θα αντιστεκόταν στην εισβολή.
Πηγή : The Washington Post
