Σήμερα οι ΗΠΑ γιορτάζουν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ιδρύθηκαν από τις δεκατρείς Βρετανικές αποικίες οι οποίες βρίσκονταν κατά μήκος της ακτής του Ατλαντικού. Στις 4 Ιουλίου 1776, εξέδωσαν την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, η οποία διακήρυξε το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και την εγκαθίδρυση μιας συνεργατικής ένωσης. Οι εξεγερμένες πολιτείες νίκησαν την Βρετανική Αυτοκρατορία στην Αμερικανική Επανάσταση, τον πρώτο επιτυχή αποικιακό πόλεμο ανεξαρτησίας. Ο κόσμος όπως τον ξέρουμε, βασίζεται εν πολλοίς σε αυτό ακριβώς το ιστορικό γεγονός.
Σήμερα, η Ελλάδα μοιάζει όλο και περισσότερο με αποικία. Ναι, είναι βαριά κουβέντα αυτή αλλά όλα συνηγορούν πως πρόκειται για μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Ο έλεγχος της χώρας δεν βρίσκεται σε ελληνικά χέρια και αυτό το καταλαβαίνει πλέον και ο πιο ανυποψίαστος. Κάθε επίσκεψη της τρόικας είναι η αψευδής απόδειξη πως έχουμε να κάνουμε με ωμή επιβολή τελεσιγράφων έναντι των οποίων η πανικόβλητη ελληνική κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να επιδείξει την παραμικρή διάθεση αντίστασης.
To έχω γράψει και δεν θα κουραστώ να το επαναλάβω. Πολλά από αυτά που γίνονται σήμερα έπρεπε να έχουν γίνει χθες ή προχθές. Σήμερα όμως δεν γίνονται στο όνομα καμιάς εξυγίανσης αλλά μόνο και μόνο για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των δανειστών. Είναι δύο τελείως διαφορετικές συνθήκες και θέλω να είμαι πολύ σαφής σε αυτό.
Το χρέος και η διαχείρισή του αποτέλεσαν τον «Δούρειο Ίππο» για να καταστρατηγηθεί η εθνική κυριαρχία. Βγήκε πάλι χθες ο κ. Στουρνάρας να μας απειλήσει πως αν δεν κάνουμε όλα όσα ζητάνε οι δανειστές μας θα καταλήξουμε σαν την …Αίγυπτο. Το γεγονός όμως ότι κινδυνεύουμε να καταλήξουμε …Αίγυπτος, επειδή ακριβώς κάνουμε όλα όσα επιβάλλουν οι δανειστές μας δεν περνάει από το μυαλό του κ. Στουρνάρα;
Το πρόβλημα δεν είναι οι απολύσεις στο δημόσιο. Αν πρέπει να φύγει κόσμος, να φύγει. Κάποιος όμως θα πρέπει να εξηγήσει τι θα κερδίσει η ελληνική οικονομία για αυτό, που θα τη βοηθήσει να σταθεί ξανά στα πόδια της. Θα κερδίσει τη μείωση του ΦΠΑ; Θα κερδίσει την απαλλαγή από το «χαράτσι»; Θα κερδίσει χαμηλότερους συντελεστές φορολόγησης για τις επιχειρήσεις; Όχι δεν θα κερδίσει τίποτα απ’ όλα αυτά. Όλο το νέο φορολογικό πακέτο που συζητάει η κυβέρνηση κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, στραγγαλίζοντας και τους τελευταίους που αναπνέουν στην αγορά αυτής της χώρας. Στην «Αίγυπτο» μας οδηγεί το νέο Μνημόνιο που συντάσσεται και θα αποτελέσει τη «χαριστική βολή».
Οι μικροκομματικοί καβγάδες κρύβουν τη μεγάλη εικόνα. Στη σημερινή βαθειά κρίση, η ίδια η εθνική μας υπόσταση κινδυνεύει, αν δεν καταφέρουμε να γυρίσουμε το παιχνίδι. Κι αυτό σημαίνει ανάπτυξη. Αλλά η ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει ποτέ μέσα από τα μέτρα που αποφασίζει για μας, αλλά χωρίς εμάς η Γερμανία. Οι Γερμανοί κάνουν σωστά τη δική τους δουλειά. Το δυστύχημα είναι πως δεν κάνουμε κι εμείς το ίδιο. Πράγμα που θα σήμαινε πως θα λέγαμε ένα « όπα, ως εδώ!».
Αλλά για να το πούμε, χρειάζεται ενότητα στο εσωτερικό και πολυδιάστατη αντίληψη του σύγχρονου κόσμου στην εξωτερική μας πολιτική. Δυστυχώς, δεν συμβαίνει ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Στο εσωτερικό γίνεται προσπάθεια να αναβιώσουν «διαχωριστικές γραμμές» του παρελθόντος και προς τα έξω, όπως έδειξε και το φιάσκο της ΔΕΠΑ, με τις «πλάτες» των Γερμανών στήνονται «παιχνίδια» με τους Ρώσους. Τώρα αν σε αυτό συμβάλλει και το γεγονός ότι η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα συνήθως «κοιμάται», είναι άλλης τάξης ζήτημα.
Το οξυγόνο της ανάπτυξης είναι η ελευθερία. Αυτό ήταν το και μεγάλο μήνυμα της Αμερικής σε όλο τον κόσμο. To μαρτυράει άλλωστε και το άγαλμα της Ελευθερίας στην είσοδο της Νέας Υόρκης. Η Ελευθερία είναι και το ζητούμενο για την Ελλάδα σήμερα, ώστε από αποικία, να ξανασταθεί στα πόδια της ως κυρίαρχη χώρα που θα εμπνέει σεβασμό και εμπιστοσύνη. Κι αυτό κερδίζεται με ένα και μόνο τρόπο. Όταν θέλεις, ξέρεις και μπορείς να προστατέψεις τα ζωτικά εθνικά συμφέροντά σου και την ανεξαρτησία σου.
Το πολιτικό σύστημα είναι με τα χέρια σηκωμένα. Έχουν πετάξει «λευκή πετσέτα» και περιορίζονται στο να κάνουν ό,τι τους λένε οι Γερμανοί και απλώς να πηγαίνουν για cupcakes στην κατοικία του αμερικανού πρέσβη, όπως έκαναν και χθες το βράδυ.
ΥΓ1: Χθες και επισήμως ανακοινώθηκε από τον νέο Υπουργό Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη, πως τα αποτελέσματα των σεισμογραφικών ερευνών στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης είναι απολύτως ενθαρρυντικά για την ύπαρξη πετρελαίου και φυσικού αερίου. Μάλιστα τα στοιχεία αυτά θα πωληθούν άμεσα στις ενδιαφερόμενες πετρελαϊκές εταιρείες. Το ζήτημα αυτό που είναι κεφαλαιώδες για τη «Νέα Ελλάδα», θα το διαχειριστούμε ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος ή ως Γερμανική αποικία;
ΥΓ2: Το νεύμα της Μέρκελ στον Σαμαρά να πάει κοντά της για την επίσημη φωτογράφιση στο Βερολίνο και η πρόθυμη έκφραση στην ανταπόκρισή του, δικαιώνει απόλυτα το «μια εικόνα χίλιες λέξεις». Το αστείο είναι πως η Τρέμη το επισήμανε στο δελτίο του Mega, εικάζω με την πρόθεση να κάνει «αβάντα».
ΥΓ3: Σαν σήμερα το 2004 η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου έκανε έναν ασύλληπτο άθλο και κέρδισε το Euro. Ήταν ίσως η τελευταία φορά που όλοι σχεδόν οι Έλληνες μαζί τραγουδήσαμε με τόση περηφάνια τον εθνικό μας ύμνο. Ο οποίος παρεμπιπτόντως θυμίζω πως είναι ο Ύμνος στην Ελευθερία.
